Жу́йка (жавальная гумка) — гумавы кулінарны выраб для жаваньня. Прызначаецца для ачысткі зубоў і поласьці рота, маскіроўкі непрыемных пахаў. Падчас ужываньня смакавыя і араматычныя напаўняльнікі паступова раствараюцца, што прыводзіць да страты смаку і наступнага выкіданьня. Была вядомая старажытным грэкам, ацтэкам і мая, якія жавалі смалу дрэваў, застылы сок гевеі і каўчук. 28 сьнежня 1869 г. амэрыканскі зубнік Ўільям Сэмпл запатэнтаваў гумавую жуйку. Для выдзіманьня бурбалак выкарыстоўваецца адмысловая цягучая гумка для бурбалак.

Жуйка ў падушачках

Беларусь

рэдагаваць

За 2011 г. у Беларусі спажылі каля 100 тонаў жуйкі[1].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Жуйкасховішча мультымэдыйных матэрыялаў