Дольвін
Дольвін — мужчынскае імя.
Дольвін лац. Dolvin | |
Dolwin | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Dolo + Wino |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Дольвін» |
Паходжаньне
рэдагавацьТулвін або Толвін, пазьней Тольвін або Дольвін (Tulwine[1], Tolwins[2], Toluin[3][4], Dolwin) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова тул- (тол-, дол-) (імёны ліцьвінаў Тульгаўд, Дульмант; германскія імёны Dolcaudus, Tolmunt) паходзіць ад гоцкага thulan 'цярпеньне'[6] або стараверхненямецкага tuld 'сьвята'[7], а аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) — ад гоцкага wins 'сябар'[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: nobili domino Miszko Dolwinowycz cum filio suo Adam (22 лістапада 1497 году)[9].
Носьбіты
рэдагавацьНа 1904 год існавала вёска Толвіна ў Рослаўскім павеце Смаленскай губэрні[10].
На 1906 год існаваў фальварак Толвіншчына (Талвіншчына) у Лепельскім павеце Віцебскай губэрні[11].
На гістарычным Падляшшы існуе вёска Толвін.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Anhang 3 Wörterbuch der gotischen Namen // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. — Leiden — Köln, 1989.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 14.
- ^ Schramm G. Namenschatz und Dichtersprache: Studien zu den zweigliedrigen Personennamen der Germanen. — Göttingen, 1957. S. 68.
- ^ Schramm G. Zweigliedrige Personennamen der Germanen. — Berlin, 2013. S. 52.
- ^ Ferguson R. English Surnames: And Their Place in the Teutonic Family. — London and New York, 1858. P. 26.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 73.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 522.
- ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 337.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 175.