Георгі Амастрыдзкі
Гео́ргі Амастрыдзкі (750/760, Кромна, Пафлягонія, Бізантыйская імпэрыя — 3 сакавіка 802—811 або 825, Амастрыда, Пафлягонія, Бізантыйская імпэрыя) — хрысьціянскі сьвяты, праведнік, манах, заступнік, япіскап (пазьней архіяпіскап) Амастрыду.
| Георгі Амастрыдзкі | |
| Γεώργιος | |
| Сьвяты | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 750—760 Кромна, Пафлягонія, Бізантыйская імпэрыя |
| Памёр | 3 сакавіка 802—811 або 825 Амастрыда, Пафлягонія, Бізантыйская імпэрыя |
| У ліку | сьвяціцеля |
| Дзень памяці | 5 сакавіка [ст. ст. 21 лютага] ў высакосны год, 6 сакавіка [ст. ст. 21 лютага] ў невысакосны; бізант. 8 лютага |
| Падзьвіжніцтва | праведны лад жыцьця; сілай малітвы пазбавіў места ворагаў; цуды па сьмерці. |
Жыцьцяпіс рэдагаваць
Бацькі Георгія — Феадосі і Мігефа — амаль да старасьці заставаліся бязьдзетнымі, але дзякуючы малітвам у іх нарадзіўся сын. У трохгадовым веку хлопчык упаў у вагонь, і, хоць яго адразу выцягнулі, абедзьве рукі і адна нага на ўсё жыцьцё засталіся зьнявечаныя шнарамі. Па дасягненьні паўналецьця выхоўваўся ў дзядзькі-архірэя, праз пэўны час таемна сышоў у Сырыю, дзе праз пэўны час пастрыгся ў манахі.
Імаверна, пасьля скону япіскапа Рыгора (к. 790) Георгі быў абраны на катэдру Амастрыды, і яго гвалтам забралі з манастыра. Георгі дабіўся для катэдры аўтакефаліі ад Гангрскай мітраполіі. У часе нашэсьця арабаў бяззбройны з малітвай абышоў муры Амастрыды, абараніўшы яе ад разбурэньня. Сваім заступніцтвам уратаваў амастрыдзкіх купцоў, асуджаных на сьмерць у месьце Трапэзундзе (цяпер Трабзон, Турэччына) за нібыта парушэньне мытных правілаў: пачуўшы іхнія адчайныя малітвы, Георгі неадкладна выправіўся ў Трапэзунд. Аднак мясцовы ваявода адмовіўся адпусьціць купцоў, і тады ягоная супруга асьлепла. Калі ваявода ачуліўся і адпусьціў вязьняў, жанчына стала відушчай.
Георгі сканаў у часе валадараньня імпэратара Нікіфара I (802—811). Вядомы сваімі цудамі і пасьля гэтага.
Літаратура рэдагаваць
- Васильевский В. Г. Житие Георгия Амастридского. Житие Стефана Сурожского // Летопись занятий Археографической комиссии. Выпуск 9. 1893.
- Васильевский В. Г. Труды. Пг., 1915. Т. 3. С. I-CXLI.
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Православие.ru (рас.)
- Адкрытая праваслаўная энцыкляпэдыя «Древо» (рас.)
- Адукацыйны партал «Слова» (рас.)