Ганс Бальдунг

нямецкі мастак XVI стагодзьдзя

Ганс Бальдунг (па-нямецку: Hans Baldung, мянушка Грын па-нямецку: Grien; 1480, 1484 ці 1485, Швэбіш-Гмюнд — 1545, Страсбург) — адзін з выбітных мастакоў так званай Верхнянямецкай школы, вядомы як жывапісец, гравёр і малявальшчык. Лічыцца самым таленавітым вучнем Дзюрэра.

Ганс Бальдунг
Дата нараджэньня не раней за 1484 і не пазьней за 1485[1][2]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці верасень 1545[1][3] (61 год)
Месца сьмерці
Занятак маляр, ілюстратар, гравэр, мастак-гравэр, графічны дызайнэр, вітражыст, book artist, архітэктурны чарцёжнік
Навуковая сфэра малярства
Жанры партрэт і рэлігійны жывапіс[d]
Плынь нямецкае Адраджэньне[d][4]

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Родам з гуманістычна адукаванай сям’і юрыста. Неўзабаве пасьля яго нараджэньня сям’я пераехала ў Страсбург. У 1503 годзе Бальдунг ужо знаходзіцца ў майстэрні Дзюрэра ў Нюрнбэргу, дзе застаецца да 1507 году, Бальдунг разам з Кульмбахам і Шэйфэленам робіць самастойна ілюстрацыі, зарабляючы на жыцьцё. Бальдунг адным з першых сярод жывапісцаў адкрыта далучыўся да Рэфармацыі.

Працаваў у Брэйсгау, Швэйцарыі і Эльзасе. Пасяліўшыся з 1538 ў Страсбургу, быў прыдворным мастаком пры двары біскупу.

Самымі выбітнымі з яго прац лічацца карціны, якія знаходзяцца ў Ліхтэнтальскім жаночым кляштары, напісаныя ім у 1496 годзе, і галоўны алтар Фрайбургскага сабору, скончаны ў 1516 годзе.

Доўгі час Бальдунгу прыпісвалася аўтарства Ізэнгэймскага алтару, які захоўваецца зараз у Кальмарскім музэі Ўнтэрліндэн. Сапраўдным аўтарам алтару зьяўляецца Маціяс Груневальд.

Літаратура

рэдагаваць