Галодная вайна
Галодная вайна (па-польску: Wojna głodowa; па-нямецку: Hungerkrieg) — ваенны канфлікт паміж Каралеўствам Польскім і Вялікім Княствам Літоўскім з аднаго боку і Тэўтонскім ордэнам з другога, які адбыўся ўлетку 1414 году. Канфлікт атрымаў назву Галодная вайна з-за выкарыстаньня тактыкі выпаленай зямлі, якая ў Сярэднявеччы абумоўлівалася спальваньнем пасеваў на палях з мэтай зьнішчэньня крыніцаў харчаваньня для суперніка. Голад і чума распаўсюдзілася па ўсёй Прусіі. Па словах Ёгана фон Пазыльге, пасьля вайны ад чумы памерлі 86 рыцараў Тэўтонскага ордэну[1].
Галодная вайна | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Частка Польска-тэўтонскіх войнаў | |||||||||
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
 Каралеўства Польскае.svg){kind=small} Вялікае Княства Літоўскае |  Тэўтонскі Ордэн і найміты | ||||||||
Камандуючыя | |||||||||
| Уладзіслаў II Ягайла, Вітаўт Вялікі | Міхал Кюхмэйстэр фон Штэрнбэрг | ||||||||
Крыніцы
рэдагаваць- ^ William Urban. Tannenberg and After. — Chicago: Lithuanian Research and Studies Center, 2003. — P. 204. — ISBN 0-929700-25-2. (анг.)