Галека
Галека — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Галека лац. Haleka | |
| Halika | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Halo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Галека» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГаліка або Геліка (Halika, Helica) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова гал- (гел-) паходзіць ад германскага haliþ 'мужчына, герой'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Галень, Галабут, Гельман, Гальмонт. Адзначаліся германскія імёны Hellin, Halboth (Heliboto), Hallmann, Hallmund (Helmunt).
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Heling, Helbrach, Helgunda, Halwig (Helwig)[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: по Семене Галековичу… на томь Галековичу… на томъ Семене Галеку (19 лістапада 1578 году)[4][a].
Заўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 738.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 89.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 90, 96.
- ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 120.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 536.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 759.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 113.