Білінгва (вазапіс)

Білі́нгва — тэхніка старажытнагрэцкага вазапісу, якая існавала ў Атыцы ў пераходны пэрыяд ад чорнафігурнага да чырвонафігурнага стылю ў вазапісе.

Амфара-білінгва(it) вазапісца Андакідэса, на якой адлюстраваныя Гэракл і Атэна (захоўваецца ў Дзяржаўным антычным зборы Мюнхэну). Зьлева — чырвонафігурны бок, справа — чорнафігурны

На адным баку керамічнага посуду наносілася выява, выкананая ў больш раньнім чорнафігурным стылі, а на іншым — чырвонафігурная выява, часам на той самы сюжэт. Такія вазы вырабляліся вельмі кароткі пэрыяд часу, у апошняй чвэрці VI — самым пачатку V ст. да н. э., імаверна дзеля таго, каб забясьпечыць збыт керамікі ў новым невядомым чырвонафігурным стылі.

У тэхніцы білінгвы працавалі Андакід, Лісіпід, Ольтас, Эпіктэт і Псіякс. У стылі камбінаванага чорна-чырвонафігурнага росьпісу звычайна выконваліся кубкі і амфары.

Літаратура

• Irma Wehgartner. Bilingue Vasen // Der Neue Pauly: Enzyklopädie der Antike. — Stuttgart-Weimar: J. B. Metzler, 1997. — Т. 2. — С. 677. — ISBN 3-476-01472-X.

Вонкавыя спасылкі

• Білінгвальная амфара вазапісца Андакідэса  (анг.)