Бэлінцона

Бэлінцона (па-італьянску: Bellinzona, па-раманску: Bellinzona, па-лацінску: Bilitio) — гістарычны швайцарскі горад і сталіца кантону Тычына. Горад вядомы сваімі трыма замкамі, якія былі далучаныя да сьпісу аб’ектаў сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО з 2000 году. Места ляжыць на ўсход ад ракі Тычына на вышыні 230 мэтраў над узроўнем мора ля падножжа Альпаў. На поўдзень ад гораду ляжыць горад Люгана.

Бэлінцона
Герб Бэлінцоны Сьцяг Бэлінцоны
Краіна:	Швайцарыя
Плошча:	164,96 км² (2 красавіка 2017) 19,12 км² (2006)
Вышыня:	230 м н. у. м.
Насельніцтва:	▲43 785 чал. (красавік 2023)
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Тэлефонны код:	091
Паштовы індэкс:	6500, 6501, 6503
Нумарны знак:	TI
Геаграфічныя каардынаты:	46°11′43.998″ пн. ш. 9°1′25.712″ у. д.
Бэлінцона на мапе Швайцарыі Бэлінцона
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://www.bellinzona.ch

Гісторыя

Упершыню Бэлінцона згадваецца ў 590 годзе як стратэгічны пункт на шляху да праходжаньня перацягаў Сэн-Гатард і Вялікі Сэн-Бэрнар. З 1242 году горад належыў кіраўнікам Міляну. У XII—XIV стагодзьдзях праз прывабнае месцазнаходжаньне на важнай дарозе ў месце квітнеў гандаль. У другой палове XIV стагодзьдзя ўпоперак даліне ракі Тычына мілянскі герцаг Вісконці пабудаваў доўгую сьцяну, што дало магчымасьць Міляну абараніць гандлёвыя шляхі і спаганяць адмысловы падатак за праходжаньне перацягу. Па сьмерці ў 1402 годзе герцага Джана Галеацца Вісконці горад некалькі разоў зьмяняў уладальнікаў, то бок барацьбу за права валодаць стратэгічна важным аб’ектам на гандлёвым шляху вялі герцагі Міляну і Турыну. Ваенныя дзеяньні спыніліся толькі пасьля прыходу да ўлады мілянскага герцага Франчэска I Сфорцы.

У 1499 годзе пэрыяд мілянскага панаваньня быў скончына заваёвамі францускага караля Людовіка XII. Ён захапіў Бэлінцону, пакінуўшы ў месцы гарнізон у 1000 чалавек. Узімку 1499—1500 гадоў у выніку ўзброенага паўстаньня мяшчанаў, францускія жаўнеры былі выкінутыя з гораду. 14 красавіка 1500 году Бэлінцона далучылася да Швайцарскай канфэдэрацыі.

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт.