Бэлізарыюс
Флявіюс Бэлізарыюс (па-грэцку: Φλάβιος Βελισάριος; 493, Тракія — 13 сакавіка 565) — вядомы бізантыйскі вайскавод армянскага паходжаньня, паплечнік імпэратара Юстыніяна I. Сыграў ключавую ролю ў працэсе адваёвы значнай часткі міжземнаморскай тэрыторыі, якая належала была, зьнішчанай за стагодзьдзе да таго, Заходняй Рымскай імпэрыі. Празь ягоныя ваенныя посьпехі атрымаў мянушку «Апошні з рымлянаў».
| Бэлізарыюс | |
| каля 505[1] — каля сакавік 565 | |
 | |
| Месца нараджэньня | |
|---|---|
| Месца сьмерці | |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ J. B. B. Belisarius (анг.) // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 3. — P. 682.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Бэлізарыюс. Military History. (анг.)
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |