Бунь, Бонь — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Bun
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Бонь
Зьвязаныя імёны Бунейка, Бунар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бунь»

Паходжаньне

рэдагаваць

Бун, Буна або Бона (Bun, Buno, Bono) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова бун- (бон-) паходзіць ад гоцкага bauan 'мяшкаць'[2] або bundnan 'зьвязваць'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Бунейка (Боніка), Бунар (Бонар, Бунэр, Бонэр). Адзначаліся германскія імёны Bunico (Bonica), Buner (Bonarius).

У Прусіі бытавалі імёны: Bone (1399 год), Bonike[a] (1431 год), Bonith[b][5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Bune (15 чэрвеня 1260 году)[6]; у Деречине… человекъ Буневичь (1518—1522 гады)[7]; земяне… Юрий Буневичъ, Янъ Буневичъ (1590 год)[8]; pan Adam Buniewicz z uczesnikami swymi, s panem Mikołajem, s panem Stanisławem Buniewiczami (1621 год)[9]; Roman Buniewicz (4 красавіка 1657 году)[10]; Boniewiczowie Piotr i Katarzyna (1696 год)[11]; testament Piotra Bartłomiejewicza Bunia (1784 год)[12]; Boniewicz (1794 год)[13].

Носьбіты

рэдагаваць

Буні (Buń) — прыгонныя зь вёсак Урцішкаў і Зубковічаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[14].

Буневічы[15] (Buniewicz) — літоўскія шляхецкія роды зь Лідзкага, Віленскага і Троцкага паветаў[16][17].

На гістарычнай Амсьціслаўшчыне існуе вёска Боні.

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Bonica[4]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Bonido[4]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 326, 345.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 61.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  4. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 327.
  5. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 20.
  6. ^ Пожалование Миндовга для Тевтонского ордена в Ливонии на всю Литовскую землю — фальсификат (1260), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
  7. ^ Литовская метрика. Т. 1. — Петербург, 1903. С. 1355.
  8. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 18. — Вильна, 1891. С. 87.
  9. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 42.
  10. ^ Глінскі Я. Рэестр зямян Слуцкага і Капыльскага княстваў 1657 году // Архіварыус. Вып. 21, 2023. С. 79.
  11. ^ Pansevič V. Vilniaus miestiečių išsimokslinimas XVII—XVIII a. — Kaunas, 2017. P. 216.
  12. ^ Ukmergės dekanato vizitacija 1784 m. Fontes Historiae Lituaniae. Wol. VIII. — Vilnius, 2009. P. 250.
  13. ^ Lebedys J. Lietuvių kalba XVII—XVIII a. viešajame gyvenime. — Vilnius, 1976. P. 132.
  14. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 375—376.
  15. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Б, Згуртаваньне беларускай шляхты
  16. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 52, 432.
  17. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 242.