Блякада Ленінграда
Бляка́да Ленінгра́да — працяглая аблога савецкага места Ленінграда (цяпер Санкт-Пецярбург) сіламі Восі на ўсходнім фронце II сусьветнай вайны. З поўдня блякаду зьдзяйсьнялі войскі групы армій «Поўнач», з поўначы — фінскай арміі.
Блякада Ленінграда | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Савецкая зэнітная гармата каля Ісаакіеўскага сабору Ленінграда (1941) | |||||||||
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
Нацысцкая Нямеччына Фінляндыя Фашысцкая Італія | СССР | ||||||||
Камандуючыя | |||||||||
Колькасьць | |||||||||
725 000 | 930 000 | ||||||||
Страты | |||||||||
579 985 забітыя | 3 436 066 забітыя | ||||||||
Агульныя страты | |||||||||
Цывільныя жыхары: 1 300 000 чалавек | |||||||||
Аблога цягнулася з 8 верасьня 1941 року, калі Вэрмахт перарэзаў апошнуюю дарогу да места. Хаця 18 студзеня 1943 савецкія войскі здолелі стварыць вузкі сухапутны калідор, аднак цалкам блякаду атрымалася прарваць толькі 27 студзеня 1944 (праз 872 дні ад пачатку). Блякада Ленінграда стала самай працяглай і найбольшай паводле колькасьці ахвяраў у гісторыі: колькасьць памерлых ацэньваецца ў 1,5 мільёна чалавек.
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьГэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |