Барыс Ваньнікаў
савецкі дзяржаўны дзяяч
Бары́с Льво́віч Ва́ньнікаў (26 жніўня 1897, Баку — 22 лютага 1962, Масква) — савецкі дзяржаўны дзяяч. Адзін зь першых грамадзянаў СССР, хто тройчы атрымаў званьне Герой Сацыялістычнай Працы (1942, 1949, 1954).
| Барыс Ваньнікаў | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся: |
26 жніўня (7 верасьня) 1897 |
| Памёр: |
22 лютага 1962[1][2] (64 гады) |
| Партыя: | |
| Дзеці: | Рафаіл Ваньнікаў[d] |
| Адукацыя: | |
| Узнагароды: |
        |
У 1945—1953 — начальнік Першага галоўнага ўпраўленьня пры СНК СССР (з 1946 — пры Савеце міністраў) СССР (арганізацыя вытворчасьці ядзернай зброі). Тройчы Герой Сацыялістычнай Працы (1942, 1949, 1954), двойчы ляўрэат Сталінскай прэміі (1951, 1953). Генэрал-палкоўнік інжынэрна-тэхнічнай службы (1944).
Узнагароды
рэдагаваць- тройчы Герой Сацыялістычнай Працы (1942[3], 1949, 1954)
- шэсьць ордэнаў Леніна (1939, 1942, 1944, 1947, 1954, 1957)
- Ордэн Суворава I ступені (1945)
- Ордэн Кутузава I ступені (1944)
- Сталінская прэмія (1951)
- Сталінская прэмія (1953)
Публікацыі
рэдагаваць- Ванников Б. Л. Записки наркома
- Из записок Наркома вооружения. // Военно-исторический журнал, 1962, № 10.
- Оборонная промышленность СССР накануне войны. // Вопросы истории 1968, № 10; 1969, № 1.
- Из записок наркома. // Новая и новейшая история. 1988. № 1.
Памяць
рэдагаваць- Бюст у Баку, усталяваны ў 1982 року.
- Машынабудаўнічы завод «Штамп», названы імем Ваньнікава (Тула, Расея).
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г д е Ванников Борис Львович // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б Boris Lvovich Vannikov // TracesOfWar
- ^ Указ Президиума Верховного Совета СССР Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда товарищам Быховскому А. И., Ванникову Б. Л., Гонор Л. Р., Еляну А. С., Новикову и Устинову Д. Ф.» от 3 июня 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 15 июня (№ 22 (181)). — С. 1.
Літаратура
рэдагаваць- Абрамов А. С. У кремлёвской стены. М., 1984. С. 273—274.