Бабіч
Ба́біч — прозьвішча, найбольш распаўсюджанае на тэрыторыях Беларусі, Украіны і пэўных славянскіх краінах Балканаў.
Паводле меркаваньня Янкі Станкевіча, адно з найстарэйшых і найболей арыгінальных беларускіх прозьвішчаў, утвораных шляхам дадаваньня суфікса «-іч» да назвы роду Бабы. Прозьвішча пачало ўзьнікаць яшчэ ў родавую пару жыцьця беларускага народу[1].
НосьбітыРэдагаваць
- Антал Бабіч — вугорскі хірург
- Валер Бабіч — украінскі палітычны дзеяч
- Віктар Бабіч — сябра Глыбоцкай групы Саюзу беларускіх патрыётаў, палітычны вязень
- Драгуцін Бабіч — югаслаўскі харвацкі футбаліст, абаронца, удзельнік Алімпійскіх гульняў 1924 і 1928 гадоў
- Іван Бабіч — сябра Глыбоцкай групы Саюзу беларускіх патрыётаў, палітычны вязень
- Канстантын Бабіч — украінскі футбаліст
- Лідзія Бабіч — румынская і малдаўская опэрная сьпявачка
- Марка Бабіч — харвацкі футбаліст
- Марыя Бабіч — сябра Глыбоцкай групы Саюзу беларускіх патрыётаў, палітычны вязень; сястра Івана Бабіча
- Міхаіл Бабіч — расейскі дзяржаўны дзяяч
- Міхай Бабіч — вугорскі паэт
- Надзея Бабіч — беларуская журналістка і краязнаўца
- Нікола Бабіч — югаслаўскі харвацкі футбаліст, нападнік, удзельнік Алімпіяды 1928 году
- Шайхзада Бабіч — башкірскі і татарскі паэт
- Юры Бабіч — расейскі фатограф
- Яўген Бабіч — савецкі хакеіст
Глядзіце таксамаРэдагаваць
КрыніцыРэдагаваць
- ^ Янка Станкевіч, «Беларускі Сьцяг» №4, 1922 год.