Апрошчаньне

Апро́шчаньне (спрашчэньне) — працэс дээтымалягізацыі, гістарычная зьмена ў марфэмнай структуры слова, пры якой раней вытворнае слова ператвараецца ў невытворнае, г.зн. што ў працэсе свайго разьвіцьця слова страчвае члянімасьць і пачынае ўспрымацца як непадзельнае.

Ступені апрошчаньня

• Поўнае — сьляды (або рэшткі) ранейшай вытворнасьці цалкам страчваюцца.
• Няпоўнае — сьляды ранейшай вытворнасьці яшчэ захоўваюцца.

Прычыны апрошчаньня

• Зьмена значэньня словаў, якія раней матываваліся.
• Зьнікненьне з актыўнага слоўніка суадносных словаў, якімі раней дадзенае словы матываваліся.

Глядзіце таксама

• Перараскладаньне.
• Дыфузія.
• Ускладненьне.
• Дэкарэляцыя.

Літаратура

• Беларуская граматыка: У 2 ч. — Мінск: Навука і тэхніка. — Ч. 1. Фаналогія Арфаэпія. Марфалогія. Словаўтварэнне. Націск, 1985.
• Шакун Л. М. Словаўтварэнне. Мінск: Вышэйшая школа, 1978.
• Шуба П. П. Сучасная беларуская мова. Марфаналогія. Марфалогія. Мінск, 1987.