Анатоль Кастэнка

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Кастэнка.

Анато́ль Іва́навіч Кастэ́нка (нар. 27 студзеня 1940) — беларускі вайсковы дзяяч, трэці міністар абароны Рэспублікі Беларусь. Генэрал-палкоўнік.

Анатоль Кастэнка
па-беларуску: Анатоль Іванавіч Касценка
Міністар абароны Рэспублікі Беларусь
ліпень 1994 — 6 чэрвеня 1995
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Вячаслаў Кебіч
Папярэднік:	Павал Казлоўскі
Наступнік:	Леанід Мальцаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	27 студзеня 1940 (84 гады) Краснаармейскі раён, Краснадарскі край, РСФСР, СССР
Адукацыя:	Кіеўскае сувораўскае ваеннае вучылішча[d] Адэскае вышэйшае артылерыйскае каманднае вучылішча[d] Вайсковая акадэмія Генэральнага штаба Ўзброеных сілаў Расейскай фэдэрацыі[d]
Узнагароды:

Жыцьцяпіс

Скончыў Кіеўскую сувораўскую вайсковую вучэльню(ru), Адэскую вышэйшую агульнавайскавую вучэльню, пасьля чаго накіраваны на службу ў Нямеччыну(ru).

У 1967 паступіў у акадэмію імя Фрунзэ(ru). Па сканчэньні накіраваны ў Беларускую вайсковую акругу камандзірам 122-га асобнага мотастралковага батальёну. Праз год стаў начальнікам штабу 296-га гвардзейскага мотастралковага палку 3-й гвардзейскай танкавай дывізіі, яшчэ праз два гады — камандзірам 307-га гвардзейскага навучальнага палку 45-й гвардзейскай навучальнай дывізіі, пасьля — начальнікам штабу дывізіі.

Пазьней скончыў Акадэмію Генэральнага штабу СССР(ru). Адмовіўшыся ад прапановы служыць у Генштабе, накіраваны камандзірам 18-й кулямётна-артылерыйскай дывізіі на Курыльскія астравы.

У 1987 пераведзены на пасаду першага намесьніка камандуючага Беларускай вайсковай акругай, з 1989 — камандуючы БВА.

У 1994, пасьля прэзыдэнцкіх выбараў, прызначаны міністрам абароны Рэспублікі Беларусь. Адстаўлены ў 1995 року.

Пасьля працаваў вайсковым аташэ пры амбасадзе Беларусі ў Бэнілюксе, вайсковым прадстаўніком Беларусі ў НАТО.

Узнагароды

• ордэн Чырвонага Сьцяга
• ордэн Чырвонай Зоркі
• ордэн «За службу Радзіме ва Ўзброеных сілах СССР» 2-й і 3-й ступеняў
• мэдалі

Сям’я

Жонка — Тамара Васільеўна. Дзеці, Васіль і Яўген, таксама вайскоўцы.

Вонкавыя спасылкі

• Жыцьцяпіс  (рас.) // Вечерний Минск