Амброжы Кастравіцкі

Амброжы Самуіл Кастравіцкі (1871—1937) — лекар, беларускі грамадзкі дзяяч, брат Казімера Кастравіцкага (Каруся Каганца), бацька Самуіла Кастравіцкага.

Амброжы Кастравіцкі
Амброжы Самуіл Кастравіцкі
Род дзейнасьці Лекар
Дата нараджэньня 1871 год
Месца нараджэньня Цывільск, Сыбір, Расейская імпэрыя[1]
Дата сьмерці 1937 год
Месца сьмерці вёска Белагруда, Тарноўская гміна, Лідзкі павет, Наваградзкае ваяводзтва
Месца пахаваньня
Грамадзянства Польская Рэспубліка
Месца вучобы
Занятак лекар
Бацька Карл Кастравіцкі
Маці Алена Сьвентаржэцкая
Дзеці Самуіл Кастравіцкі, 2 дачкі

Амброжы Кастравіцкі нарадзіўся ў Цывінску, што ў Сыбіры, падчас вяртаньня сям’і з высылкі. Скончыў гімназію ў Пецярбургу і мэдыцынскае аддзяленьне Маскоўскага ўнівэрсытэту (1897).

У 1901-20 А. Кастравіцкі працаваў лекарам у Лідзе, Сьвянцянах і Менску. Ён удзельнічаў у беларускім руху, фінансаваў выданьне літаратурных твораў на беларускай мове (Круг беларускай народнай прасьветы і культуры), сябраваў з Вацлавам Іваноўскім.

У 1916-17 А. Кастравіцкі ўдзельнічаў у менскім аддзяленьні Камітэта дапамогі ахвярам вайны. У сакавіку 1917 быў старшынём Зьезда беларускіх нацыянальных арганізацый у Менску, на якім быў створаны Беларускі Нацыянальны камітэт.

3ь лета 1920 А. Кастравіцкі жыў у Варшаве, у 1925 атрымаў гаспадарку ў Белагрудзе, пад Лідай.

Памёр А. Кастравіцкі ў 1937 у Белагрудзе. Сям’я (ўдава і дзьве дачкі) 10 лютага 1940 была дэпартаваная ў Азіяцкую частку СССР, рэабілітаваная ў 1996.

  1. ^ КОСТРОВИЦКИЙ Карл  (рас.)