Амал
Амал (Амаль, Амуль, Аміль) — мужчынскае імя.
| Амал лац. Amał | |
| Amal | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Амаль, Амуль, Аміль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Амал» | |
Паходжаньне
рэдагавацьАмал, Амул або Аміл (Amal, Amul, Amil) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -амал- паходзіць ад гоцкага amal-s 'дзейны, актыўны'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Amalija, Amilius (Ameleius), Amleta (Emleta), Amalboldus, Amelingus[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Georgius Amałowicz (16 лютага 1720 году)[4]; Uczciwa Agata Symonowa Amalewiczowa Matka, y Jakub Amalewicz Syn (1769 год)[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Амал Удалы (123—195) — легендарны кароль готаў, заснавальнік дынастыі Амалаў
Амілевічы — прыгонныя зь вёскі Даўбенкаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[6].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 88.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 4.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 5, 11.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1720—1723 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Ragauskaitė A. Kėdainiečių (lietuvių, lenkų) pavardžių formavimosi tendencijos XVII—XVIII amžiuje // Acta linguistica Lithuanica. T. 77, 2017. P. 66.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 154.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на А, Згуртаваньне беларускай шляхты