Імплікацыя

лягічны злучнік

Імплікацыя (па-лацінску: implico — шчыльна зьвязваю) — лягічная апэрацыя, у выніку якой утвараецца складанае выказваньне з двух выказваньняў шляхам лягічнай зьвязкі. Працэс адпавядае злучніку «калі ..., тады (у такім выпадку) ...». У імплікацыйным выказваньні выдзяляюць антэцэдэнт (выказваньне, да якога далучаецца частка «калі...») і кансэквэнт (выказваньне, што адпавядае слову «тады (у такім выпадку) ...»).

У клясычнай матэматычнай лёгіцы зыходзяць з панятку матэрыяльнай імплікацыі, якая вызначаецца з дапамогай функцыі імавернасьці (ісьціннасьці): імплікацыя ілжывая у выпадку вернасьці антэцэдэнта і ілжывасьці кансэквэнта і верная ва ўсіх іншых выпадках.

Літаратура

рэдагаваць
  • Логіка выказванняў: вучэбны дапаможнік / Гарбузаў, Віктар Мікалаевіч; Немец, Уладзімер Сьцяпанавіч; ГрДУ імя Я. Купалы. — Гродна: ГрДУ, 1997. — 44 с.
  • Матэматыка: вучэб.-мэтад. дапам. У 2 ч. Ч. 1 — 2-е выд., перапрац. / Баранцэвіч, Канстанцін Зянонавіч; Пакала, Аляксандар Анатольевіч. — Мн., БДПУ, 2005. — 176 с.
  • Матэматыка: вучэб.-мэтад. дапам. У 2 ч. Ч. 1. / Баранцэвіч, Канстанцін Зянонавіч; Пакала, Аляксандар Анатольевіч. — Мн., 1996.
  • Кантрольная праца па матэматыцы / Баранцэвіч, Канстанцін Зянонавіч; Пакала, Аляксандар Анатольевіч. — Мн., 1993.
  • Геаметрыя 7 — 11. / Пагарэлаў А. — Мн., 1991.
  • Задачнік-практыкум па матэматыцы / Пакала А. А. — Мн., 1994.
  • Асновы пачатковага курса матэматыкі / Стойлава Л. П., Пышкала А. М.— Мн., 1990.