Ёзэфінізм

Ёзэфіні́зм — тэрмін, ужываны для азначэньня ўнутранай палітыкі, ладжанай імпэратарам Сьвятой Рымскай імпэрыі Ёзэфам II у дачыненьні да Рыма-каталіцкай царквы і ейнага ўплыву ў аўстра-вугорскім грамадзтве. Ёзэф II, праводзячы пэўныя рэформы, выдаваў адмысловыя заканадаўчыя акты, якія падпарадкоўвалі Рыма-каталіцкую царкву сьвецкім уладам і вызначалі царкоўную структуру Каталіцкай царквы як адзін з элемэнтаў дзяржавы. Паводле гэтых законаў каталіцкія сьвятары рабіліся дзяржаўнымі службоўцамі і былі абавязаныя цалкам падпарадкоўвацца заканадаўству дзяржавы.

Глядзіце таксама

Талеранцыйны патэнт

Літаратура

Йозеф Лортц, История Церкви, т. II, изд. Христианская Россия, М., 2000, ISBN 5-87468-076-4