The Creative Gene
Крэатыўны ген: Як кнігі, фільмы і музыка натхнілі стваральніка Death Stranding і Metal Gear Solid (па-ангельску: The Creative Gene: How Books, Movies, and Music Inspired the Creator of Death Stranding and Metal Gear Solid) — гэта аўтабіяграфічная кніга, напісаная японскім дызайнэрам відэагульняў Хідэа Коджымы, апублікаваная 12 кастрычніка 2021 г. выдавецтвам Viz Media. Кніга, заснаваная на зборніку эсэ пад назвай «Адораны ген і мае мілыя мемы» (па-ангельску: The Gifted Gene and My Lovable Memes), які быў апублікаваны ў Японіі ў 2019 годзе, прысьвечаны таму, што Коджыма натхняўся на яго творчасьць з розных сродкаў масавай інфармацыі поп-культуры, такіх як кнігі, фільмы й музыка. Дасьледуючы такія тэмы, як ізаляцыянізм, адзінота, гора і сьмерць, Creative Gene злучае асабістыя анэкдоты з жыцьця Коджымы, зьвязаныя зь яго натхненьнем і яго пачуцьцём да мноства твораў, якія яго натхнялі. «Крэатыўны ген» атрымаў станоўчыя водгукі ад крытыкаў з пахвалой за тое, што Коджыма дасьледаваў свае натхненьні і іх уплыў на яго жыцьцё.
| Крэатыўны ген | |
| The Creative Gene | |
| Жанр: | Аўтабіяграфія |
|---|---|
| Аўтар: | Hideo Kojima[d] |
| Мова арыгіналу: | японская |
| Публікацыя: | 2021 |
| Выдавецтва: | Shincho Bunko |
| Колькасьць старонак: | 256 |
| ISBN: | 978-1-974-72591-5 |
Перадумовы і разьвіцьцё
рэдагаваць.jpg)
Хідэа Коджыма — японскі дызайнэр відэагульняў, вядомы стварэньнем сэрыі відэагульняў Metal Gear і гульняў Policenauts, Snatcher і Death Stranding. Адзначаны як «аўтар» і выбітная асоба ў індустрыі відэагульняў[1], Коджыма напісаў кнігу «Адораны ген і мае мілыя мемы» як зборнік эсэ, у якіх падрабязна апісваецца яго натхненьні[2][3][3][4]. Напісаная на японскай мове кніга была першапачаткова апублікаваная выдавецтвам Shincho Bunko і выпушчаная ў Японіі 27 кастрычніка 2019 г[3]. У лютым 2021 году выдавец Viz Media абвясьціў, што перакладзеная вэрсія кнігі выйдзе 12 кастрычніка пад назвай «Крэатыўны ген: як кнігі, фільмы і музыка натхнілі стваральніка Death Stranding і Metal Gear Solid»[5][6].
Зьмест
рэдагаваць«Крэатыўны ген» — гэта аўтабіяграфічная кніга, якая зьмяшчае мноства апавяданьняў, эсэ і анэкдотаў, якія ахопліваюць жыцьцё Коджымы, многія зь якіх прысьвечаны розным мэдыя поп-культуры, якімі Коджыма захапляўся, і таму, як яны паўплывалі на яго[7][1]. Адно зь першых эсэ ў кнізе распавядае аб прыхільнасьці Коджымы да літаратуры, якая бярэ пачатак зь дзяцінства; Абвяшчаючы сябе «дзіцём-зашчапкай», Коджыма рэгулярна чытаў кнігі ў дзяцінстве, каб справіцца са сьмерцю бацькі, атрымліваючы жыцьцёвы вопыт з урокаў, якія ён атрымаў з кніг і фільмаў[7]. Коджыма далей удакладняе свае погляды на апавяданьне, заяўляючы, што «гісторыі дазваляюць вам адчуць месцы, у якія вы ніколі не змаглі б патрапіць, — мінулае, будучыню або далёкія сусьветы. Вы можаце стаць іншай этнічнай прыналежнасьцю або полам. Нават калі вы чытаеце цалкам самі, вы дзеліцеся гэтымі гісторыямі, калі яны разгортваюцца перад вамі, зь незьлічонай колькасьцю людзей, якіх вы ніколі не сустракалі»[7]. Коджыма таксама распавядае пра свой рэжым наведваньня кнігарняў у вольны час, паведамляючы, што вывучэньне розных літаратурных твораў дапамагае яму «стаць лепш знаходзіць сустрэчы, якія маюць значэньне для мяне, і я яшчэ больш удасканальваю свае пачуцьці»[7].
Адно прыкметнае эсэ ў кнізе прысьвечана таму, як Коджыма зь дзяцінства захапляўся космасам. Першапачаткова апублікаванае ў 2009 годзе, эсэ распавядае пра ўплыў космасу на погляды Коджымы на чалавецтва і раскрывае яго мару калі-небудзь адправіцца ў космас. У эсэ Коджыма заявіў, што ён быў бы задаволены арбітай вакол атмасфэры Зямлі, а таксама прызнаўся, што ахвяраваў бы сваёй пазыцыяй дызайнэра гульняў, каб ажыцьцявіць сваю мрою[1][8]. Коджыма таксама прызнаўся ў сваім жаданьні стаць астранаўтам, але адмовіўся ад сваёй мары і спыніўся на гульнявым дызайне з-за абмежаваняняў разьвіцьця касьмічнай праграмы Японіі ў яго дзяцінстве[1]. Яшчэ адно эсэ, апублікаванае ў 2011 годзе, аб’ядноўвае рэцэнзію Коджымы на лёгкі раман Хіра Арыкавы «Ханкю Дэнша» 2008 г. зь яго ўспамінамі дзяцінства пра чыгунку Ханкю. У разьдзеле Коджыма ўзгадвае ўспаміны пра язду на цягніках па чыгунцы ў розныя моманты свайго жыцьця, у тым ліку ў сталым узросьце, калі ён зноў езьдзіў на цягніку за год да напісаньня эсэ[9]. Коджыма разважаў пра сэнтымэнтальную каштоўнасьць чыгункі Ханкю, напісаўшы, што чыгунка была «не проста сродкам дабрацца з аднаго месца ў іншае, але і машынай часу, якая зьвязвае мае ўспаміны з родным горадам»[9].
Тэматыка і стыль
рэдагавацьУ розных выданьнях адзначалася, што ў кнізе апісаны сувязі паміж любімымі працамі Коджымы ў СМІ і яго настроямі на падзеі, якія адбываюцца ў яго жыцьці. З дапамогай такіх пераплеценых разважаньняў «Крэатыўны ген» дасьледуе, як спажываньне сродкаў масавай інфармацыі вызначае чалавечае ўспрыманьне сьвету[10]. Пішучы для The AV Club, Сэм Барсанці разглядаў сродкі масавай інфармацыі, якія абмяркоўваюцца ў эсэ Коджымы, як датычныя тэмы, якія ў канчатковым рахунку адлюстроўваюць больш шырокія ідэі, распаўсюджаныя ў яго жыцьці. Барсанці сьцьвярджаў, што эсэ пра японскі анімэ-сэрыал «Касьмічны браняносец Ямато» закранае адносіны Коджымы зь ягоным бацькам[10]. Ён таксама заўважыў падобную карціну з эсэ пра тэлешоу «Зачараваныя», «Маленькі домік у прэрыі» і анімэ «Шын Чан», дзе дасьледуецца, як сьмерць бацькі паўплывала на яго сямейныя каштоўнасьці[10]. Кэмеран Кунцэльман з часопіса Paste заявіў, што ў кнізе Коджыма «пастаянна адлюстроўвае ўласны досьвед працы са СМІ праз тое, што адбывалася як у яго асабістым жыцьці, так і ў больш шырокім кантэксьце японскай культуры». Гаворачы пра яго як пра творцу, чые разьвітыя эстэтычныя густы спрыялі яго здольнасьці кіраваць гульнямі, ён удакладняе, што натхненьне Коджымы ў яго творчасьці дэманструе «філязофію стварэньня, у якой асобны чалавек заўсёды зьяўляецца свайго роду культурнай сувязьзю, якая зьмешвае ўплывы і стварае новыя рэчы»[11]. Публікацыі таксама адзначаюць, што Коджыма пазьбягае адкрытых тлумачэньняў свайго канкрэтнага творчага працэсу і простых кароткіх выкладаў свайго натхненьня ў «Крэатыўным гене»[10][11]. Джошуа Фёр з DualShockers напісаў, што ў кнізе мала спасылак на створаныя ім відэагульні, такія як сага Metal Gear, замест гэтага абмяркоўваюцца кнігі, фільмы і музыка, зьвязаныя зь ягоным жыцьцём.
Кунцэльман сьцьвярджаў, што ў «Крэатыўным гене» разглядаюцца такія тэмы, як адзінота, сьмерць і гора. Ён напісаў, што кніга ўтрымлівае «трагічны фокус», які пераважае ў многіх гісторыях, сьцьвярджаючы, што схільнасьць Коджымы засяроджвацца на больш змрочных творах СМІ «засяроджваецца на яго цікавасьці да ўзаемаадносін паміж людзьмі, іх грамадзтвам і таго, як яны маюць справу з масавымі экалягічнымі праблемамі. зьмены»[11]. Анет Поліс з Siliconera адзначае, што кніга раскрывае аспэкты асабістага жыцьця Коджымы, такія як перажываньне сьмерці бацькі і яго канфлікты з дэпрэсіяй, у той час як Фур адзначыў, што эсэ пра фільм «Таксіст» (1976) зьвязана зь яго досьведам дзяцінства адасобленасьць, пры гэтым ён атаясамліваецца з пэрсанажам Трэвісам Біклам . Публікацыі таксама пракамэнтавалі эсэ, прысьвечанае Сатошы Іто, пра раманізацыю Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots (2008) як адлюстраваньне тэмы сьмерці ў кнізе; Іто, блізкі сябар Коджымы і аўтар рамана, памёр ад раку ў 2009 годзе ва ўзросьце 34 гадоў, неўзабаве пасьля завяршэньня рамана[12]. Рыч Стэнтан з PC Gamer зьвязаў у кнізе тэмы адзіноты, шкадаваньня і ізаляцыянізму з Death Stranding, а таксама зьвязаў гульню з эсэ Коджымы пра таксіста .
Аспэкты кнігі падрабязна расказваюць пра тэмы, якія разглядаюцца ў гульнях Коджымы, такія як гены, мемы і сцэны; усе тры ідэі былі дасьледаваны ў гульнях Metal Gear Solid . Барсанці адзначыў, што Крэатыўны ген у значнай ступені засяроджваецца на ідэі мемаў, а ў дыскусіях Коджымы пра сродкі масавай інфармацыі, якія яму падабаюцца, распавядаецца пра тое, як інфармацыя ўплывае на выхаваньне людзей[10]. Кунцэльман назваў тое, што Коджыма робіць акцэнт на мемах, «Даўкінсаўскім», апісваючы погляды Коджымы на мемы як зыходзячы з больш індывідуалізаванага пункту гледжаньня, які прадугледжвае распаўсюджваньне ідэяў сярод людзей[11]. Пішучы для GamesHub, распрацоўнік індзі-гульняў Нафталі Фолкнэр прааналізаваў адносіны Коджымы са сродкамі масавай інфармацыі ў кантэксьце творчасьці, а менавіта тое, як ідэі, якія разьвіваюцца па-за межамі розных пакаленьняў, натхняюць на творы мастацтва[13]. Фолкнэр сьцьвярджае, што праз дасьледаваньне сродкаў масавай інфармацыі кніга «паказвае, як мы можам пачаць думаць пра мемы як пра нешта большае, чым проста ўшанаваньне — як мы можам пачаць адсякаць паверхню рэчаў, якія нам падабаюцца, і капацца ўніз у дух ідэяў, якія рэзаніруюць з намі»[13].
Водгукі
рэдагаваць«Крэатыўны ген» атрымаў станоўчыя водгукі ад СМІ, некаторыя зь якіх высока ацанілі асабісты і шчыры характар кнігі. Клюб AV Club Barsanti паставіў кнізе адзнаку A-, усхваляючы страсныя выразы Коджымы для яго любімых твораў мастацтва; ён выказаў меркаваньне, што лепшыя моманты кнігі «гэта пробліскі ў сьвядомасьці мастака-дальнабачнага, які проста працуе ў асяродзьдзі, якое не заўсёды вядома сваёй здольнасьцю да дальнабачнага мастацтва»[10]. Кунцэльман высока ацаніў кнігу і адчуў, што яна ня толькі прапануе зразумець уплыў Коджымы, але і паўтараюцца змрочныя матывы, якія сустракаюцца ў яго жыцьці і творчасьці. Параўноўваючы кнігу з прыхільнасьцю Коджымы да навукова-фантастычных трагедый, Кунцэльман лічыў кнігу падобнай да прадчуваньня, якое дае «зазірнуць у асаблівы тып чалавечай машыны», таксама сьцьвярджаючы, што «прыняцьце яе цалкам прывяло б нас да няправільнага шляху»[11]. Стэнтан гэтак жа пахваліў і нязначна крытыкаваў кнігу, лічачы, што ў кнізе чаргуюцца глыбіня, якая выклікае паглыбленьне ў чытача, і моманты самазадавальненьня, якія дазваляюць бегла чытаць. Джэф Дан Engadget паставіў «Крэатыўны ген» у лік сваіх любімых кніг 2022 году, пахваліўшы кнігу як за сумленнасьць, так і за павагу да мастацтва і творчага працэсу[14].
Некалькі крытыкаў адзначылі, што «Крэатыўны ген» даў ім і чытачам больш глыбокую ацэнку мастацкіх твораў. Поліс выявіла, што аспэкты яе жыцьця зьвязаны з мноствам сродкаў масавай інфармацыі, якімі карыстаўся Коджыма, заўважыўшы, што яны падзяляюць агульны інтарэс да такіх аўтараў, як Агата Крысьці, Міюкі Міябэ і Кадзуа Умез[15]. Яна таксама заявіла, што праз такія падобныя інтарэсы яна больш рэзаніравала з Коджыма, прапанаваўшы, што кніга была «фантастычным поглядам на розум аднаго з самых вядомых дызайнэраў гульняў»[15]. Фёр сказаў, што кніга прадэманстравала моцную прыхільнасьць да СМІ, якой ён не знайшоў нідзе. Заўважыўшы, што чытачы пазнаюць, як пэўныя творы сродкаў масавай інфармацыі натхнілі ідэі ў гульнях Коджымы, Кунцэльман разглядаў кнігу як павучальны спосаб зразумець свой уплыў[11]. Барсанці сьцьвярджаў, што хаця чытачы не абавязкова падзяляюць такое ж захапленьне любімымі творамі мастацтва Коджымы, як ён, кніга можа выклікаць у чытачоў гарачае захапленьне творамі мастацтва, якія ім асабіста падабаюцца[10].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г Hey, Jeff Bezos: Send Hideo Kojima to Space Already Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ Hideo Kojima Book, «The Creative Gene», Will Be Localized In English This Fall Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б в Hideo Kojima’s book will be published in English this year Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ 小島秀夫氏のエッセイ集「創作する遺伝子 僕が愛したMEMEたち」が発売 (яп.) Архіўная копія ад January 1, 2020 г.
- ^ Hideo Kojima’s book The Creative Gene getting English translation Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ Hideo Kojima’s book is getting an English translation Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б в г Hideo Kojima on What Makes Hideo Kojima Tick Архіўная копія ад October 16, 2021 г.
- ^ Someone Needs To Send Hideo Kojima To Space Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б Hideo Kojima On Japan’s Most Magical And Wonderful Train Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б в г д е ё Hideo Kojima’s The Creative Gene is a heartfelt tribute to pop culture Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б в г д е Hideo Kojima Reveals His Creative Process in The Creative Gene Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ Sci-Fi, Tragedy and Memes: Hideo Kojima’s Book Gives Poignant Insight Into His Mind Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ а б On Hideo Kojima’s memes and The Creative Gene Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
- ^ What we bought: Our favorite books of 2022 Архіўная копія ад December 20, 2022 г.
- ^ а б The Creative Gene Explores Hideo Kojima’s Storytelling DNA Архіўная копія ад November 23, 2022 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Крэатыўны ген на афіцыйным сайце Viz Media