Шэлег
Шэ́лег (зь нямецкай Schilling) — старажытная нямецкая грашовая адзінка (салід), роўная 12 дэнарам (фэнінг).
Як срэбраная манэта ўведзена ў 1372 годзе ў Надрэніі і ў 1380 годзе ў крыжакоў.
У 15 стагодзьдзі перанятая польска-літоўскай манэтарнай сыстэмай.
3 шэлягі = 1 грош (6 дынараў). Біўся таксама ў іншых краінах Заходняй і Паўночнай Эўропы.
Ад паловы 17 стагодзьдзя дробная медзяная манэта (барацінка) Рэчы Паспалітай. Яшчэ яна называлася грубы шэлег, (з-за адносна грубой таўшчыні) ці чырвоны шэлег (з-за колеру мэталу).
Біўся да 1792 году.
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |