Шкала Кінсі

Шкала Кінсі — спроба атаксаваць сэксуальную арыентацыю, ад 0 (выключна гетэрасэксуальная) да 6 (выключна гомасэксуальная), адзін з мэтадаў сэксалёгіі для адлюстраваньня зьменлівасьці сэксуальных паводзінаў.

Амэрыканскі сацыёляг Альфрэд Кінсі ў 1940—1950-я ўпершыню правёў буйныя сацыялягічныя апытаньні датычна сэксуальных перавагаў. У абагульняючых працах «Сэксуальныя паводзіны самца чалавека» (Sexual Behavior in the Human Male) (1948) і «Сэксуальныя паводзіны самкі чалавека» (Sexual Behavior in the Human Female) (1953), ён зрабіў вынік, што людзі не падзяляюцца аднастайным чынам на гетэрасэксуалаў, бісэксуалаў і гомасэксуалаў, і што мяжа паміж гома-, бі- і гетэрасэксуальнасьцю дастаткова тонкая і ўмоўная і часьцяком вельмі цяжка вызначыць яе.

Згодна дадзеным дасьледваньняў Кінсі, большасьці людзей уласьцівыя ў пэўнай ступені як гетэрасэксуальныя, так і гомасэксуальныя праявы (адпаведныя жаданьні, эратычныя фантазіі, мроі з эратычным зьместам ці беспасярэдне сэксуальны досьвед). Толькі 5—10% апытаных можна кваліфікаваць як адносна, але ўсёткі ня стоадсоткава, «чыстых» (умоўна кажучы, 99,9%, але не 100%) гетэрасэксуалаў альбо гомасэксуалаў.

Стоадсоткава гомасэксуальных альбо гетэрасэксуальных людзей, згодна з Кінсі, увогуле не існуе, бо прынамсі на эстэтычным узроўні і на ўзроўні сацыяльных зносінаў гомасэксуалы могуць цаніць супрацьлеглы, а гетэрасэксуалы — свой пол. Гэтаксама, згодна з Кінсі, не існуе «50% на 50%» бісэксуалаў, у бісэксуалаў заўжды ёсьць тыя ці іншыя густы і перавагі, якія могуць у тым ліку і зьмяняцца зь цягам часу, але ў кожны момант яны ёсьць.

І мэтады дасьледваньня, і вынікі, якія зрабіў Кінсі, у далейшым ня раз аспрэчваліся, але ўведзенае ім уяўленьне аб тым, што сэксуальная арыентацыя ня носіць дыскрэтны характар (то бок ня «гома» ці «гетэра», а шкала ад 100% абсалютнай гетэрасэксуальнасьці да 100% абсалютнай гомасэксуальнасьці, прычым, як відаць, зь недасяжнымі ўскрайнімі канцамі спэктра, і на гэтай шкале большасьць людзей апыняюцца не на краях спэктра, а бліжэй да цэнтру) дагэтуль застаецца ў навуковым абароце, і дастаткова шырока распаўсюджана ў побытавым разуменьні.