Цылі́ндар (па-старажытнагрэцку: κύλινδρος — валік, каток) ці ва́лец[1] — геамэтрычнае цела, абмежаванае цыліндрычнай паверхняй і дзьвюма раўналежнымі роўніцамі, якія перасякаюць яе. Цыліндрычная паверхня — паверхня, якая атрымліваецца такім паступальным рухам прамой (утваральнай) у прасторы, што вылучаная кропка ўтваральнай рухаецца ўздоўж плоскай крывой (накіравальнай). Частка паверхні цыліндру, абмежаваная цыліндрычнай паверхняй завецца бакавой паверхняй цыліндру. Іншая частка, абмежаваная раўналежнымі роўніцамі, гэта асновы цыліндру. Такім чынам мяжа асновы будзе па форме супадаць з накіравальнай.

Прамы кругавы цыліндар

Зьвязаныя вызначэньні

рэдагаваць
  • Цыліндрычная паверхня — паверхня, якая ўтвараецца аднапарамэтрычным сямействам паралельных прамых (званых утваральнымі) і якія праходзяць праз кропкі некаторай крывой (званай накіроўвалай).
  • Плоскія фігуры, утвораныя перасячэньнем цыліндрычнай паверхні з двума паралельнымі плоскасьцямі, якія абмяжоўваюць цыліндар, называюцца заснаваньнямі гэтага цыліндру.
  • Частка цыліндрычнай паверхні, якая знаходзіцца паміж плоскасьцямі падстаў, называецца бакавой паверхняй цыліндру.
  • Вышынёй цыліндру называецца адрэзак, высякаецца плоскасьцямі яго падстаў на прамой, пэрпэндыкулярнай ім, або даўжыня гэтага адрэзка.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Цыліндарсховішча мультымэдыйных матэрыялаў