Франчэска Бараміні

Франчэска Бараміні (па-італьянску: Francesco Borromini), уласна Франчэска Кастэльлі, па-італьянску: Francesco Castelli, 25 верасьня 1599, Бісанэ, Тычына2 жніўня 1667, Рым) — выбітны італьянскі архітэктар, найбольш радыкальны прадстаўнік раньняга барока.

Франчэска Бараміні
праца невядомага мастака
Дата нараджэньня 25 верасьня 1599
Месца нараджэньня Бісонэ, Тычына
Дата сьмерці 2 жніўня 1567
Месца сьмерці Рым
Месца пахаваньня
Занятак архітэктура
Навуковая сфэра барокавая архітэктура[d]
Плынь барока
Узнагароды
Вярхоўны ордэн Хрыста

Біяграфія рэдагаваць

 
Вяршыня купалу ўнівэрсытэцкай царквы ў Рыме

Сын каменячоса, сам вучыўся на каменячоса ў Міляне. З 1619 году працаваў у Рыме на Карла Мадэрна, свайго далёкага сваяка, у саборы Сьвятога Пятра. Пасьля сьмерці Мадэрна далучыўся да групы Бэрніні, дабудоўвае паляцца Барбэрыні. У далейшым працаваў у Рыме ў пастаянным суперніцтве з Бэрніні за папскую ўвагу. Для ягонай творчай манеры былі характэрныя адсутнасьць прамых лініяў, багацьце мудрагелістых архітэктурных дэталяў, ускладненая пляніроўка інтэр’ераў з галавакружнымі перападамі ўзроўняў. Завяршыўшы капэлу Фальканьеры ў царкве Сан-Джаваньні дэі Фіёрэнтыні, 22 ліпеня 1667 году адчуў сябе цяжка хворым і больш не выходзіў з дому. Спаліў рукапісы й малюнкі, затым пакончыў з сабой.

Асноўныя пабудовы рэдагаваць

 
Разрэз царквы Сан-Карля-але-Куатра-Фантанэ, Рым

Літаратура рэдагаваць

  • БЭ ў 18 тамах. Т.2, Мн., 1996, С.291

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць