Гэты твор знаходзіцца ў грамадзкім набытку ў Беларусі паводле закону № 370-XIII Рэспублікі Беларусь ад 16 траўня 1996 (са зьмяненьнямі) аб аўтарскіх і сумежных правох, паколькі тэрмін абароны аўтарскіх правоў мінуў альбо абарона не прадастаўлялася.

Артыкул 22. Тэрмін аховы аўтарскага права

1. Права аўтарства, права на ймя і права на абарону рэпутацыі аўтара ахоўваюцца бестэрмінова.

Маёмасныя правы дзейнічаюць цягам усяго жыцьця аўтара і 50 гадоў пасьля ягонай сьмерці, акрамя выпадкаў, прадугледжаных гэтым артыкулам.

2. У дачыненьні да ананімнага твору ці твору пад псэўданімам тэрмін аховы складае 50 гадоў з моманту першага правамоцнага апублікаваньня твору.

У адсутнасьць правамоцнага публікаваньня цягам 50 гадоў з моманту стварэньня такога твору тэрмін аховы складае 50 гадоў з моманту першага давядзеньня твору да ўсеагульнага ведама са згоды аўтара ў форме інакшай, чым апублікаваньне.

Пры адсутнасьці пазначанага правамоцнага публікаваньня і любога іншага давядзеньня да ўсеагульнага ведама са згоды аўтара цягам 50 гадоў з моманту стварэньня такога твору тэрмін аховы складае 50 гадоў з моманту стварэньня твору.

Калі цягам пазначанага тэрміну аўтар ананімнага твору ці твору пад псэўданімам раскрые ўласную асобу ці ягоная асоба ня будзе выклікаць сумненьняў, тады прымяняецца пункт 1 гэтага артыкулу.

3. Маёмасныя правы на твор, створаны ў суаўтарстве, дзейнічаюць цягам усяго жыцьця і 50 гадоў пасьля сьмерці апошняга аўтара, які перажыў іншых суаўтараў.

4. Адлік тэрмінаў, прадугледжаных гэтым артыкулам, пачынаецца зь 1 студзеня году, наступнага за годам, у якім меў месца юрыдычны факт, што зьяўляецца падставаў для пачатку адліку тэрміну.

Артыкул 23. Грамадзкі набытак

1. Аўтарскае права пераходзіць у спадчыну. Не пераходзіць у спадчыну права аўтарства, права на імя і права на абарону рэпутацыі аўтара. Нашчадкі аўтара і выканаўцы тэстамэнту маюць права зьдзяйсьняць абарону дадзеных правоў. Гэтыя паўнамоцтвы нашчадкаў і выканаўцаў тэстамэнту тэрмінам не абмежаваныя.

Пры адсутнасьці нашчадкаў аўтара абарону дадзеных правоў зьдзяйсьняе адмыслова ўпаўнаважны на тое дзяржаўны ворган Рэспублікі Беларусь.

2. Аўтор мае права ў тым жа парадку, у якім прызначаны выканаўца запавету, прызначыць асобу, на якую ён ускладае ахову сваіх асабістых немаёмасных правоў пасьля сваёй сьмерці. Гэтая асоба выконвае свае паўнамоцтвы пажыцьцёва.