Тэлесфар Позьняк
Тэлесфар По́зьняк (28 лістапада 1932, Трапалава, цяпер Куранецкі сельсавет Вялейскага раёну — 3 красавіка 2019) — польскі літаратуразнавец, крытык, славіст, гісторык і дасьледчык усходне- і паўднёваславянскіх літаратур. Доктар філялягічных навук (1969). Прафэсар Інстытуту славянскай філялёгіі Ўроцлаўскага унівэрсытэту.
Тэлесфар Позьняк | |
Дата нараджэньня | 28 лістапада 1932 |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 3 красавіка 2019[1] (86 гадоў) |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | славіст, літаратуразнаўца |
Месца працы | |
Сябра ў | Wrocław Scientific Society[d] |
Навуковая ступень | доктар філялягічных навук[d] (1969) і праф. (1991) |
Узнагароды | |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьАўтар успамінаў пра Вілейшчыну даваеннага і ваеннага часу. Выехаў у Польшчу разам зь сям’ёй у 1945 годзе[2]. Скончыў Уроцлаўскі ўнівэрсытэт у 1955 годзе, з 1983 году — прафэсар, загадчык аддзела расейскай і іншых славянскіх літаратур Інстытуту славянскай філялёгіі.
Сябра Аддзела філялягічных навук Уроцлаўскага навуковага таварыства.
Навуковая дзейнасьць
рэдагавацьДасьледваў ўсходне-славянскую літаратуру. Аўтар манаграфій «Дастаеўскі ў коле ррасейскіх сімвалістаў» (1969), «Дастаеўскі і Усход» (1992), артыкулаў пра М. Гогаля, А. Астроўскага, А. Чэхава, М. Шолахава і інш. Вывучаў творчасьць К. Чорнага, беларускую савецкую паэзію ваеннага часу, польскія матывы ў творчасьці Я. Купалы, польска-беларускія літаратурныя сувязі, рэцэнзаваў працы беларускіх літаратуразнаўцаў. Асабліва цікавіўся параўнаўчым літаратуразнаўствам, унутрылітаратурнымі сувязямі і аксіялёгіяй культуры.
Аўтар «Анталёгіі беларускай літаратуры XIX — пачатку XX ст.» (1993), «Анталёгіі беларускай паэзіі XX ст.» (1997), гістарычнага нарыса «Беларуская літаратура» ў кнізе «Гісторыя эўрапейскіх літаратур» (т. 3, ч. 1, 1989).
Бібліяграфія
рэдагаваць- Dostojewski w kręgu symbolistów rosyjskich (Дастаеўскі ў коле расейскіх сымбалістаў), 1969.
- Antologia poezji białoruskiej XX wieku (Анталёгія беларускай паэзіі ХХ стагодзьдзя), 1997.
- Rola kultury polskiej w odrodzeniu literackim Białorusi na przełomie XIX i XX wieku (Роля польскай культуры ў літаратурным адраджэньні Беларусі на мяжы ХІХ і ХХ стагодзьдзяў), 1992.
- Bałkan niewzruszony.Obrazy przyrody u Iwana Wazowa (Нерухомыя Балканы. Выявы прыроды ў Івана Вазава).
- Dostojewski i Wschód (Дастаеўскі і Ўсход), 1992.
Крыніцы
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Рагойша В. П. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 1999 Т. 9: Кулібін — Малаіта. — С. Позняк Тэлесфар.