Трыт
Трыт (сымбаль 3H альбо T ад лацінскага Tritium) — радыеактыўны ізатоп вадароду з атамнай масай, роўнай 3,016049. Часам яго называюць звышцяжкі вадарод. Пры нармальным атмасфэрным ціску і тэмпэратуры трыт існуе ў выглядзе газу 3H2 (T2).
Ядро трыта складаецца з аднаго пратону і двух нэўтронаў, тым часам як звычайны атам вадароду, прот, мае толькі адзін пратон, а дэўтэр — адзін пратон ды адзін нэўтрон.
Упершыню трыт быў атрыманы з дэўтэра ў 1934 годзе Эрнэстам Рутэрфордам, які працаваў разам з Маркам Оліфантам і Полам Гартэкам.
Уласьцівасьці
рэдагавацьТрыт — радыеактыўны элемэнт. У працэсе распаду пераўтвараецца ў гель 3He з выпраменьваньнем бэта-часьцінкі (сярэдняя энэргія 6,5 кэВ, максымальная - 18,6 кэВ). Пэрыяд паўраспаду — 12,3 гады. Слабое бэта-выпраменьваньне ня здольнае пранікаць праз чалавечую скуру і нясе небясьпеку чалавеку толькі, калі трыт трапляе ўсярэдзіну арганізму ў вялікай колькасьці. Як і ў выпадку з вадародам, трыт адносна нязручны для ўтрыманьня: ён у той ці іншай ступені можа пранікаць і праз плястык, і праз гуму, і праз сталь.
Атрыманьне
рэдагавацьТрыт сустракаецца ў прыродзе, дзякуючы касьмічнай радыяцыі, калі нэўтроны з высокай энэргіяй сутыкаюцца з атамамі дэўтэра ў зямной атмасфэры.
Штучна атрымаць трыт мажліва, абстрэльваючы літ 6Li нэўтронамі ў атамным рэактары.
Вось некаторыя рэакцыі, шляхам якіх можна атрымаць трыт:
- .
- ;
- .
Выкарыстаньне
рэдагавацьТрыт мае надзвычай важнае значэньне для рэакцыі тэрмаядзернага сынтэзу, паколькі рэакцыя дэўтэра з трытам мае добрае сячэньне і высокі выхад энэргіі:
Атамы ўсіх элемэнтаў складаюцца з пратонаў і нэўтронаў і адштурхоўваюць адзін аднаго, бо абодва маюць пазытыўны электрычны зарад. У выпадках надзвычай высокіх мільённых тэмпаратур, як напрыклад у ядры Сонца, некаторыя атамы набываюць такую хуткасьць, што могуць пераўзыйсьці сілы электрычнага адштурхоўваньня і зьліцца разам, фармуючы больш цяжкія атамы. Дэўтэр і трыт - найлепшыя кандыдаты для такой рэакцыі, бо маюць усяго па адным пратоне.
Апрача патэнцыяльнага выкарыстаньня ў тэрмаядзерным рэактары, трыт цяпер выкарыстоўваецца ў біялёгіі й мэдыцыне як радыяактыўны маркер.
У індустрыі ён ужываецца ў малых колькасьцях разам з фосфарам пры вырабе самаасьвятляючых паверхняў (стрэлкі гадзіньнікаў, дарожныя знакі і г.д.)