Сяргей Вітэ

	Сяргей Юльевіч Вітэ
1-ы старшыня Рады міністраў Расейскай імпэрыі
	19 кастрычніка 1905 — 22 красавіка 1906
Папярэднік:	пасада заснаваная
Наступнік:	Іван Гарамыкін
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	17 (29) чэрвеня 1849; Тыфліс, Каўкаскае намесьніцтва[d], Расейская імпэрыя;
Памёр:	13 сакавіка 1915 (65 гадоў); Петраград, Расейская імпэрыя;
Дзеці:	Вера Сяргееўна Нарышкіна-Вітэ[d]
Бацька:	Julius von Witte[d]
Маці:	Кацярына Андрэеўна Фадзеева[d]
Адукацыя:	Імпэратарскі Новарасійскі ўнівэрсытэт[d] (1870); Адэскі нацыянальны ўнівэрсытэт імя І. І. Мечнікава[d];
	Сяргей Юльевіч Вітэ ў Вікісховішчы

Сяргей Юльевіч Вітэ (па-расейску: Серге́й Ю́льевич Ви́тте) (17 (29) чэрвеня 1849, Ціфліс — 28 лютага (13 сакавіка) 1915, Петраград), дзяржаўны дзяяч Расейскай імпэрыі, граф, міністар фінансаў Расеі (1892—1903), старшыня Камітэта міністраў (з 1905 — Савета міністраў) Расейскай імпэрыі (1903—1906).

Асноўныя дасягненьні Вітэ на дзяржаўнай службе:

Пад кіраўніцтвам Вітэ быў складзены імпэратарскі Маніфэст 17 кастрычніка 1905, які падараваў грамадзянскія свабоды.
Пры яго актыўным удзеле былі праведзеныя дзяржаўныя рэформы, уключаючы стварэньне Дзяржаўнай Думы, ператварэньне Дзяржаўнага савета, увядзеньне выбарчага заканадаўства і рэдагаваньне Асноўных дзяржаўных законаў Расейскай імпэрыі.
Актыўна садзейнічаў будаўніцтву Транссыбірскай магістралі і Кітайска-Ўсходняй чыгункі.
Правёў грашовую рэформу 1897 па ўвядзеньні залатога стандарту рубля.
Распрацаваў праграму рэформ, рэалізаваную П. А. Сталыпіным.
Быў прыхільнікам паскоранага разьвіцьця прамысловасьці і разьвіцьця капіталізму.
Садзейнічаў «першай расейскай індустрыялізацыі» 1890-х гадоў.
Правёў рэформу падаткаабкладаньня прамысловасьці.
Садзейнічаў уводзінам дзяржаўнай «віннай манаполіі» на алькаголь.
Выявіў выдатныя дыпляматычныя здольнасьці (Саюзны дагавор з Кітаем, заключэньне Портсмутскага міру зь Японіяй, гандлёвы дагавор з Нямеччынай, атрыманьне крэдытаў у Францыі).