Сэрвіюс Туліюс
Сэрвіюс Туліюс (па-лацінску: Servius Tullius) — паводле паданьня 6-ы цар Старажытнага Рыма, сын Акрэсіі, нявольніцы царыцы Танаквіль. Стаў царом, дзякуючы намаганьням царыцы Танаквіль. Сэрвіюсу Туліюсу прыпісваюцца ажыцьцяўленьне дзяржаўнай рэформы, заснаваньне храму Дыяны на Авэнтынскім пагорку, а таксама заснаваньне іншых храмаў. Лічыцца першай вядомай ахвярай дарожнага здарэньня — ён быў наўмысна пераеханы калясьніцай сваёй малодшай дачкой[1].
Сэрвіюс Туліюс | |
Выява XVI стагодзьдзя | |
6-ы цар Старажытнага Рыма | |
Папярэднік | Люцыюс Тарквініюс Прыск |
Наступнік | Люцыюс Тарквініюс Ганарысты |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | VI стагодзьдзе да н. э., |
Памёр | 535 да н. э. або 534 да н. э., |
Жонкі | Тарквінія Прымэра |
Маці | Акрэсія |
Імпэратар Кляўдыюс, які яшчэ ведаў старую этрускую літаратуру, цьвердзіў, што сапраўдным імём Сэрвіюса Туліюса, да самага займаньня трону, было этрускае імя Мастарна, і што Сэрвіюс быў этрускам. Вядомая выява нейкага Мастарны на фрэсцы ў «маўзалеі Франсўа» ў Вульчы, калі той вызваляе з палону свайго сябра Цэліюса Вібэна. Падобную гісторыю пераказваў і Кляўдыюс, таму імаверна, што яна была вядомая й у III стагодзьдзі да н. э. у этрускім горадзе Вульчы, і што фрэскі зьяўляюцца копіямі рымскіх фрэсак з падзеямі ранейшай рымскай гісторыі.
Папярэднік Люцыюс Тарквініюс Прыск |
Цар Рыма 578 да н. э.—535 да н. э. |
Наступнік Люцыюс Тарквініюс Ганарысты |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Livy «Ab urbe condita» 1.48
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьСэрвіюс Туліюс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Antiquities, 1870, under Patricii, Comitia
- The Roman Assemblies
Гэта — накід артыкула пра Старажытны Рым. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |