Сьвіран

Сьвіран (або сьвіронак) — гаспадарчае звычайна драўлянае памяшканьне для захоўваньня адборнага зерня для пасеву ў наступным року (ссыпалася ў засекі), у адрозьненьне ад клеці, у якой захоўвалася зерне для штодзённых патрэбаў. На Беларусі сьвірны сустракаюцца ўжо з ІХ—ХІІ стст.

Сьвірны ўзводзіліся звычайна на дубовых штандарах і падмурках зь бярвеньняў або брусоў, накрываліся драніцаю, гонтай, саломай і зрэдку мелі ламаныя дахі. Унутры рабілася столь і падлога. Зерне ў сьвірнах захоўвалі часьцей за ўсё ў засеках, а таксама ў вялікіх кадоўбах і кашах, якія плялі з лазы, вярбовых галінак і іншага ў выглядзе высокіх цыліндрычных дзежак. У паўночных раёнах Беларусі зерне таксама захоўвалі ў скрынях. Абавязковым элемэнтам былі крытыя ганкі ў ніжнім і галерэя з балюстрадаю на верхнім ярусе (калі сьвіран быў двухпавярховы). Аднапавярховыя сьвірны маглі падзяляцца ўнутры на некалькі памяшканьняў, кожнае зь якіх мела свой уваход.

Глядзіце таксама

Літаратура

Народная сельскагаспадарчая тэхніка беларусаў. Мінск, 1974.
Сабаленка, Э.Р., Гуркоў, У.С., Іваноў, У.М., Супрун, Дз.Д. Беларускае народнае жыллё. Мн., 1973
Якімовіч, Ю.А. Драўлянае дойлідства беларускага Палесся. Мн., 1978.