Сьвяты Олбан
Сьвяты Олбан (памёр 22 чэрвеня, 209 ці каля 251 або 304) — першы сьвяты пакутнік Брытанскіх астравоў, адзін з трох сьвятых разам зь Юліюсам і Аааранам, шануецца з часоў Рымскай Брытаніі.
| Сьвяты Олбан | |
 Сьвяты Олбан | |
| Сьвяты | |
|---|---|
| Нарадзіўся | III стагодзьдзе |
| Памёр | 22 чэрвеня, 209 ці каля 251 або 304 |
| Шануецца | Рымска-каталіцкая царква, Англіканская царква, Праваслаўная царква |
| Дзень памяці | 22 чэрвеня |
| Патрон | уцекачоў, ахвяраў катаваньняў |
| Атрыбуты | жаўнер зь вельмі вялікім крыжам і мячом |
Згадваньне аб пакутніцтве Олбана зьяўляецца адным зь першых гістарычных сьведчаньняў аб хрысьціянстве ў Брытаніі. Паводле паведамленьняў гісторыкаў Гільдыя (VI стагодзьдзе) і Бэды Вялебнага, Олбан загінуў падчас ганеньняў на хрысьціянаў у 302—305 гады пры імпэратары Дыяклетыяне. Паводле іншых зьвестак ягоная сьмерць адносіцца да часу імпэратара Сэптыміюса Сэвэра (каля 200 году) або імпэратара Дэцыюса (249—251). Олбан быў рымскім ваяром, які зьвярнуўся ў хрысьціянства пад уплывам сьвятара Амфібала, якога ён хаваў падчас перасьледу. Олбан быў асуджаны на сьмерць і абезгалоўлены ў горадзе Вэруламіюме (сёньня горад Сэнт-Олбанз), названы ў гонар сьвятога.
У жыцьці гаворыцца, што Олбан так прасякнуўся верай, што схаваў у сябе сьвятара Амфібала, які яго хрысьціў. Калі ўлады дазналіся пра тое, што ў ягонай хаце хаваецца ўцякач, і даслалі за ім воінаў, то Олбан пераапрануўся ў вопратку сьвятара, што дазволіла апошняму схавацца незаўважаным. Калі Олбан паўстаў перад мясцовым судзьдзёй, яму было загадана прынесьці ахвярапрынашэньне паганскім багам, аднак Олбан адмовіўся гэтае зрабіць, за што і быў катаваны.
Царква шануе ягоную памяць 22 або 17 чэрвеня. Сымбалем Сьвятога Олбана зьяўляецца алень.
Літаратура
рэдагаваць- Niblett, Rosalind (2001), Verulamium: The Roman City of St Albans, Tempus Publishing Ltd, ISBN 0-7524-1915-3