Сындром Фрэголі
Трызьненьне станоўчага двайніка (сымптом станоўчага двайніка, трызьненьне Фрэґолі) — перакананасьць хворага ў тым, што навакольныя людзі насамрэч зьяўляюцца знаёмым яму чалавекам, які зьмяняе зьнешнасьць і грыміруецца. Часта трызьненьне носіць паранаідальны характар: хворы лічыць, што гэты чалавек яго перасьледуе.
Назва «трызьненьне Фрэґолі» паходзіць ад імі італьянскага актора Леапольда Фрэґолі, які славіцца сваім уменьнем зьмяняць зьнешнасьць па ходзе дзеяньня.
Упершыню апісаны ў 1927 у артыкуле П. Курбона й Дж. Фэйла фр. «Syndrome d’illusion de Frégoli et schizophrénie». 27-гадовая жанчына лічыла, што яе перасьледваюць два акторы з тэатра, дзе яна часта бывала, прымаючы выгляд людзей, якіх яна ведала або сустракала.
Глядзіце таксама
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Ellis, H. D.; Whitley, J.; & Luaute, J. P. (1994). Delusional misidentification. The three original papers on the Capgras, Fregoli and intermetamorphosis delusions. (Classic Text No. 17). History of Psychiatry 5 (17 pt. 1) 117—146.
- Mojtabai, R. (1994). Fregoli syndrome. Australia and New Zealand Journal of Psychiatry 28 (3) 458—462.
На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпэдыі. Калі ласка, прастаўце спасылкі на яго ў іншых артыкулах. |