Стэтаскоп

Стэтаскоп (стар.-грэц. Στηθοσκόπιο, з στῆθος «грудзі» + σκοπή «агляд») — прылада для выслухваньня шумоў нутраных органаў: лёгкіх, бронхаў, сэрца, судзінаў, кішачніка і інш. Уяўляе сабой трубку ў выглядзе тонкага пустога цыліндру з увагнутай ракавінай для вуха.

Першыя стэтаскопы

Гісторыя

Стэтаскоп вынайдзены ў 1816 г. заснавальнікам дыягнастычнага мэтаду аўскультацыі Рэнэ Ляэнэкам, францускім леарам, заснавальнікам навуковай дыягностыкі (галоўная праца: «De l’auscultation mediate», 1819).

Вонкавыя спасылкі

Стэтаскоп — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў