Старасьць

Старасьць — пэрыяд жыцьця чалавека, які прыходзіць на зьмену сталасьці, вынік працэсу старэньня. Гэтаму пэрыяду ўласьціва пагаршэньне здароўя, разумовых здольнасьцяў, згасаньне функцый арганізму. Старасьць у чалавека 75-90 гадоў, больш за 90 — даўгавечнік.

Стары.

Хваробы

На 2012 год каля 80% людзей старэчага веку ў сьвеце цярпелі ад хранічных захворваньняў.

Беларусь

На 1 студзеня 2013 году 13,8 % насельніцтва Беларусі склалі людзі ў веку за 65 гадоў. Пагатоў у гарадах і мястэчках яны склалі 11,4 % жыхароў. У сельскай мясцовасьці — 21,5 %.

Глядзіце таксама

• Трансгуманізм
• Старэньне чалавека

Літаратура

• Беларуская энцыкляпэдыя: У 18 т. Т.15: Сьледавікі — Трыё / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)