Мікалай Бірыла: розьніца паміж вэрсіямі

▲ Мікалай Васільевіч Бірыла (10 верасьня 1923 в. Скварцы, Койданаўская воласьць, Менскі павет, БССР – 30 верасьня 1992.) - мовазнавец. Акадэмік АН Беларусі (1977, член-карэспандэнт 1972), доктар філялягічных навук (1969), прафэсар (1971). Заслужаны дзеяч навукі Беларусі (1978).

▲ Удзельнік ІІ-й Усясьветнай вайны. Закончыў Менскі пэдагагічны інстытут (1947). З 1947 г. у Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва АН Беларусі. У 1956-1958 гг. прафэсар катэдры беларускай філялёгіі Варшаўскага унівэрсытэта. З 1959 г. у Інстытуце мовазнаўства АН Беларусі, з 1977 г. адначасова выконваючы абавязкі акадэміка-сакратара. У 1982-1992 гг. акадэмік-сакратар Аддзяленьня грамадзкіх навук АН Беларусі. Навуковыя працы ў галіне беларускай дыялекталёгіі, сучаснай беларускай літаратурнай мовы, анамастыкі і лексікаграфіі. Аўтар манаграфій “Беларуская антрапанімія” (т. 1-3, 1966-1982), “Націск назоўнікаў у сучаснай беларускай мове” (1986). Сааўтар прац “Дыялекталягічны атляс беларускай мовы” (1963) і “Лінгвістычная геаграфія і групоўка беларускіх гаворак” (1968-1969; Дзяржаўная прэмія СССР 1971), “Беларуская граматыка» (ч. 1-2, 1985 - 1986), “Лексічны атлас беларускай мовы” (т. 1, 1992) і інш. Прымаў удзел у падрыхтоўцы і рэдагаваньні слоўніка “Славянская анамастычная тэрміналёгія” (Скопле, 1983), “Слоўніка беларускай мовы” (1987).