Макемаке (карлікавая плянэта): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д + выява
Радок 63:
[[Выява: Makemake-LB1-2009Nov26-11UT.jpg | thumb | upright | left | Макемаке (зорная велічыня16,9)]]
Макемаке - другі па яркасьці зь вядомых аб'ектаў [[Пояс Койпэра | пояса Койпэра]] пасьля [[Плютон (карлікавая плянэта) | Плютона]] . У сакавіку 2005 году ён знаходзіўся ў супрацьстаяньні ў сузор'і Валасы Веранікі і меў зорную велічыню 16,7 . Ён досыць яркі для таго, каб яго можна было ўбачыць у магутны аматарскі [[тэлескоп]]. Макемаке валодае высокім альбеэда, і гэта дазваляе з 80-працэнтнай верагоднасьцю сьцьвярджаць, што тэмпэратура на яго паверхні прыкладна 30 К. Памер Макемаке дакладна невядомы, аднак назіраньня ў інфрачырвоным спэктры пры дапамозе касьмічных тэлескопаў “Сьпітцар» і «Гершэль» і падабенства, у агульных рысах, яго сьпектру са спэктрам Плютона прывялі да ацэнкі яго дыямэтра ў межах ад 1360 да 1480 км. Гэта крыху больш, чым у Хаўмэя, што робіць Макемаке трэцім па велічыні транснэптунавы аб'ект пасьля Эрыса і Плютона. Макемаке лічыцца чацьвёртай [[карлікавая плянэта | карлікавай плянэтай]] ў [[Сонечная сыстэма | Сонечнай сыстэме]], так як валодае абсалютнай візуальнай зорнай велічынёй -0,44, гэта дазваляе ўпэўнена сказаць, што Макемаке дастаткова вялікі для таго, каб прыйсьці ў стан гідрастатычнага раўнавагі й набыць форму сплясканыя ў палюсоў сфэраіда.
 
 
=== Спэктр ===
Радок 73 ⟶ 72:
 
=== Атмасфэра ===
[[Файл:EightTNOs.png|міні|250пкс|Макемаке ў параўнаньні з Эрыс, Плютонам, Хаўмэеей, Сэднай, Аркусам, Кваварам, Варунай і Зямлёй.]]
Прысутнасьць мэтану і, магчыма, азоту робіць верагодным існаванбне на Макемаке часовай атмасфэры, падобнай на тую, якая зьяўляецца ў Плютона ў пэрыгеліі . Азот, у выпадку яго наяўнасьці, быў бы дамінуючым кампанентам гэтай атмасфэры. Існаваньне часовай атмасфэры магло б даць натуральнае тлумачэньне дэфіцыту азоту на Макемаке: так як прыцягненьне плянэты слабей, чым у Плютона, Эрыса ці Трытона, то вялікая колькасьць азоту, магчыма, было зьнесена плянэтарным ветрам; мэтан лягчэй, чым азот, і мае значна меншы ціск пара пры тэмпэратурах, пануючых на Макемаке (30-35 К), што і перашкаджае яго страце; вынік гэтых працэсаў - значна больш высокая канцэнтрацыя мэтану.