Сяргей Ханжанкоў: розьніца паміж вэрсіямі

Нарадзіўся ў сям'ісям’і былых [[палітзьняволены]]х (бацька быў асуджаны ў [[1935]] годзе, дзед па матчынай лініі -— у [[1929]]). У 1955 сям'ясям’я атрымала дазвол вярнуцца ў [[Менск]].

[[7 кастрычніка]] [[1963]] засуджаны за “«''спробу зрабіць дывэрсію''”» і “«''антысавецкую агітацыю і прапаганду''”» да 10 гадоў лягераў. Пасьля вызваленьня ў [[1973]] вярнуўся ў [[Менск]]. Працаваў інжынэрам у Беларускім дзяржаўным інстытуце праектаваньня аўтадарог, на заводзе імя Кірава.

Аляксандр[[Аляксандар СалджаніцынСалжаніцын]] пасьля ў інтэрьюінтэрвію згадаў Ханжанкова:

{{Цытата|Узгадваецца лёс Сяргея Ханжанкова, які адседзеў <...> за спробу — ці нават намер — падарваць глушальнік у Менску. Але ж сыходзячы з агульначалавечых клопатаў нельга зразумець гэтага злачынцу інакш як змагара за ўсеагульны мір.}}|Аляксандар Салжаніцын<ref>[http://www.job.velib.com/book.php?avtor=s_600_1&book=10412_1_1 Аляксандар Салжаніцын З інтерв'юінтэрвію агентствуагенцтву «АссошыэйтедАсашыэйтед пресспрэс» иі газэце «Монд»]. Масква, [[23 жніўня]] [[1973]]</ref>|[http://www.job.velib.com/book.php?avtor=s_600_1&book=10412_1_1 З інтэрвію агенцтву «Асашыэйтед прэс» і газэце «Монд»]. Масква, [[23 жніўня]] [[1973]]}}

З [[2002]] на пэнсіі. Удзельнік I-га з’ездузьезду палітзьняволеных ([[жнівень]] [[1990]], [[Санкт-Пецярбург]]).