'''Ордэн мечаносцаў''', '''Ордэн братоў мяча''' ({{langмова-de|Schwertbrueder}}) — [[рыцарскі ордэн]], створаны на землях сучасных [[Латвія|Латвіі]] і [[Эстонія|Эстоніі]] рыскім біскупам [[Альбэрт фон Буксгёўдэн|Альберт фон Буксгёўдэнам]] у [[1202]] годзе і зацьверджаны [[Папа|папам рымскім]] у [[1205]] годзе. Ордэн ажыцьцяўляў ваенна-рэлігійную экспансію, падпарадкоўваючы аўтахтоннае насельніцтва. На ўсходнім кірунку ўступіў у ваеннае супрацьстаяньне з [[Полацкае княства|Полацкім княствам]], забраў яго прыгарады [[Кукенойс]] і [[Герцыке]].
Пасьля буйнога паражэньня ад літоўцаўлітвінаў [[бітва пад Шаўлямі|пад Шаўлямі]] ў [[1236]] годзе. Ордэн згодна з [[була]]й папы рымскага [[Рыгор IX (папа рымскі)|Рыгора IX]] [[12 траўня]] [[1237]] году аб’яднаўся з [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім]] і стаў яго паўночным аддзелам<ref>[[Анатоль Грыцкевіч]]. Барацьба Вялікага княства Літоўскага і Рускага (беларуска-літоўскай дзяржавы) з Тэўтонскім ордэнам у канцы XIV — першай палове XV ст. // Адраджэнне: Гіст. альманах. Вып. 1 / Склад. і навук. рэд. А. П. Грыцкевіч. — Мн.: Універсітэцкае, 1995. — 259 с.: іл. ISBN 985-09-0088-1. — С. 36—61.</ref>.
