Усевалад Ігнатоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

'''Усе́валад Мака́равіч Ігнато́ўскі''' ([[19 красавіка]] [[1881]], вёска [[Такары]], цяпер [[Камянецкі раён]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]] — [[4 лютага]] [[1931]], [[Менск]]) — беларускі гісторык, грамадзкі і палітычны дзеяч. Першы прэзыдэнт [[АН Беларусі]] ([[1928]]).

 

 

У [[1911]] скончыў Юр’еўскі ([[Тарту]]скі) унівэрсытэт. У [[1914]]—[[1921]] працаваў выкладнікам, старшынём пэдагагічнай рады [[Менскі настаўніцкі інстытут|Менскага настаўніцкага інстытуту]]. У [[1915]] стварыў культурна-асьветніцкую арганізацыю «[[Наш край]]» (у [[1917]] пераўтвораная ў арганізацыю «[[Маладая Беларусь]]»). У час польскай акупацыі ў студзені [[1920]] на базе «Маладой Беларусі» стварыў [[Беларуская камуністычная арганізацыя|Беларускую камуністычную арганізацыю]] (БКА). Як яе старшыня [[31 ліпеня]] [[1920]] удзельнічаў у падпісаньні «Дэкларацыі аб абвяшчэнні Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі Беларусь». Са сьнежня [[1920]] народны камісар асьветы [[БССР]]. У [[1926]] старшыня, з [[1927]] першы прэзыдэнт [[Інбелкульт|Інстытуту беларускай культуры]], са сьнежня [[1928]] прэзыдэнт [[Беларуская акадэмія навук|Беларускай акадэміі навук]], дырэктар Інстытута гісторыі.