'''Раймунд Качынскі''' ({{мова-pl|Rajmund Kaczyński}}; нар. [[1 верасьня]] [[1922]] году ў [[Граева|Граеве]] — пам. [[17 красавіка]] [[2005]] году ў [[Варшава|Варшаве]]) — польскі інжынэр. Муж Ядвігі зь Ясевічаў Качынскай, айцец [[Лех Качынскі|Леха]] й [[Яраслаў Качынскі|Яраслава Качынскіх]].
Нарадзіўся ў сям'і чыгуначнага чыноўніка Аляксандра Качынскага й Францішкі з Сьвянткоўскіх, родам з [[Адэса|Адэсы]]. Бацькі найперш жылі ў мястэчку Граева, патампотым, у [[1927]]—[[1939]] гадох, у [[Баранавічы|Баранавічах]], дзе Аляксандар быў начальнікам экспэдыцыі чыгуначнай станцыі, а маці занімалася гандлем нерухомасьцямінерухомасьцю. У [[1939]] годзе сям'я пераехала ў [[Берасьце]], адкуль уцякла напачатку войны ў Варшаву <ref name="polityka"> Bianka Mikołajewska, Ewa Winnicka, Agnieszka Dobosz, [http://www.polityka.pl/kraj/ludzie/212483,1,kaczynscy-lech-i-jaroslaw.read Co zostało z księżyca] // polityka.pl, 7 marca 2007 </ref>.
Раймунд Качынскі навучаўся уў Дзяржаўнай вышэйшай школе будовыбудаваньня машын і дзяржаўнайДзяржаўнай вышэйшай школе тэхнічнай школе. Дзейнічаў у кансьпірацыі. [[1 жніўня]] [[1944]] году, напачатку [[Варшаўскае паўстаньне|Варшаўскага паўстаньня]] удзельнічаў у атаку на тор скачкоў на варшаўскім Служаўцу. Паранены, страціў палец. Апекавалася ім мэдсястра Галена Валовіч, цётка [[Браніслаў Камароўскі|Браніслава Камароўскага]] <ref name="polityka"/>. Біўся да канца паўстаньня. Быў узнагароджаны Срэбраным крыжам ордэну Віртуці Мілітарі ([[2 кастрычніка]] [[1944]]) <ref>''Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego'', tom 4. ''Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie''. Oprac. Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.</ref>, а таксама Крыжам Валечных <ref name="polityka"/>.
У [[1947]] годзе скончыў факультэт мэханічны Лодзкай палітэхнікі. Працаваў у дзяржаўным аптычным прадпрыемстве ды будовах. Быў выкладчыкам Варшаўскай палітэхнікі <ref name="polityka"/>.
