Іван Ласкоў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя, стыль
Радок 4:
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[19 чэрвеня]] [[1941]] у абласным цэнтры Гомлі [[БССР|Беларускай ССР]] ў сям’і працоўнага.
 
Бацька — Ласкавы Антон Іванавіч, недзе 1901 г. н., украінец з Палтаўшчыны, земляроб, які уцёк ад галадамору, які пачаўся ў 1933 г.і ад якога ў яго памерла ўся сям'я і блізкія, у Гомель, працаваў на гомельскай цукеркавай фабрыцы «Спартак», адсюль у чэрвені 1941 г. пайшоў на фронт і зьнік бяз вестак. Маці, Казлоўская Юлія Апанасаўна, нарадзілася ў вёсцы каля станцыі Красный Берег тагачаснай Менскай губэрні ў 1909 г. /У 1914 г. некалькі сем’яў з гэтай вёскі, у асноўным крэўныя, купілі па кавалку зямлі каля вёскі Беразякі Чэрыкаўскага павета Магілёўскай губерні. Зямля тут была бедная, таму прадавалася танна /нейкім абшарнікам, нібыта з прозьвішчам Стошын/ Так , Казлоўскі, які на Міншчыне меў 6 дзесяцін, то тут, прадаўшы іх, ён купіў 75 дзесяцін, большай часткай балот, хмызьнякоў і лесу. Тады ж адбылося перасяленьне. Зямлю прадзед падзяліў пароўну між трыма сынамі. Адзін з іх быў Апанас./ Юлія Апанасаўна літаральна зьбегла з вёскі ў Гомель, зусім дзяўчынкай, дзе працавала ў самых розных месцах /найчасьцей прыбіральшчыцай/, нарэшце ўладкавалася на стала на пошце. Скончыла ў вячэрняй школе 4-5 клясаў, але пісала даволі непісьменна. У пасьведчаньні аб нараджэньні, што было выдадзенае ў Гомелі ў чэрвені 1941 г., ён быў запісаны пад дзявочым прозьвішчам маці – “Казлоўскі Іван”, з прочыркам у графе “па бацьку”. Увесну 1942 г. Юлія Апанасаўна перебралася ў в. Беразякі /Краснапольскі раён Магілёўскай вобласці БССР/, дзе працавала калгасьніцай, памерла ў 1963г. Юлія Казлоўская і Антон Ласкавы зарэгстраваныя небылі, але Юлія Апанасаўна пісалася Ласкавай. Гэтае прозвішча не надта падапалася малому Івану,таму, пайшоўшы ў школу, ён сваё прозьвішча “зрусіфікаваў” на Ласкоў.
Бацька — Ласкоў Антон Іванавіч, украінец з [[Палтаўская вобласьць|Палтаўшчыны]], земляроб, які уцёк у [[1933]] у Гомель, ратуючыся ад голаду, працаваў на гомельскай цукеркавай фабрыцы «Спартак», у чэрвені [[1941]] пайшоў на фронт і зьнік бяз вестак. Маці, Юлія Апанасаўна, нарадзілася ў колішняй [[Менская губэрня|Менскай губэрні]] і да вайны працавала тэлеграфісткай у Гомлі, неўзабаве з маленькім дзіцём пераехала да сваякоў ў вёску [[Беразякі]] [[Краснапольскі раён|Краснапольскага раёну]] Магілёўскай вобласьці, дзе працавала калгасьніцай, памерла ў [[1963]].
У Іван Ласкоў тры гады навучыўся чытаць, але з прычыны матэрыяльных цяжкасьцяў пайшоў у школу толькі ў восем гадоў. Зь Беразякоў, у якіх жыў да [[1952]], дасылаў свае допісы ў піянэрскія газэты, пачаў спрабаваць сябе ў паэзіі. З [[1953]] выхоўваўся ў Магілёўскім спэцыяльным дзіцячым доме.
 
Па заканчэньні сярэдняй школы з залатым мэдалём ([[1958]]), паступіў на хімічны факультэт [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], які скончыў у [[1964]]. Пры разьмеркаваньні выказаў жаданьне паехаць у места [[Дзяржынск]] Горкаўскай вобласьці [[РСФСР]], дзе працаваў у Дзяржынскім НДІАГАЗа. У [[1966]]—[[1971]] вучыўся на аддзяленьні перакладу ў Маскоўскім літаратурным інстытуце, які скончыў з чырвоным дыплёмам. У [[1971]]—[[1977]] — літаратурны супрацоўнік, у рэдакцыі газэты «Молодежь Якутии», старэйшы рэдактар аддзелу Якуцкага кніжнага выдавецтва. З [[1977]] — старэйшы літаратурны рэдактар часопіса «Полярная звезда» ([[Якуцк]]). Ад [[1993]] — загаднік аддзелу крытыкі і навукі. Жонка - якуцкая пісьменніца Гаўрыльева Валянціна Мікалаеўна /на беларускай мове, у пераладзе С. Міхальчука, выходзіла яе кніга: Краіна Уот-Джулістана. Мн. 1981./
У тры гады навучыўся чытаць, але з прычыны матэрыяльных цяжкасьцяў пайшоў у школу толькі ў восем гадоў. Зь Беразякоў, у якіх жыў да [[1952]], дасылаў свае допісы ў піянэрскія газэты, пачаў спрабаваць сябе ў паэзіі. З [[1953]] выхоўваўся ў Магілёўскім спэцыяльным дзіцячым доме.
 
Па заканчэньні сярэдняй школы з залатым мэдалём ([[1958]]), паступіў на хімічны факультэт [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], які скончыў у [[1964]]. Пры разьмеркаваньні выказаў жаданьне паехаць у места [[Дзяржынск]] Горкаўскай вобласьці [[РСФСР]], дзе працаваў у Дзяржынскім НДІАГАЗа. У [[1966]]—[[1971]] вучыўся на аддзяленьні перакладу ў Маскоўскім літаратурным інстытуце, які скончыў з чырвоным дыплёмам. У [[1971]]—[[1977]] — літаратурны супрацоўнік, у рэдакцыі газэты «Молодежь Якутии», старэйшы рэдактар аддзелу Якуцкага кніжнага выдавецтва. З [[1977]] — старэйшы літаратурны рэдактар часопіса «Полярная звезда» ([[Якуцк]]). Ад [[1993]] — загаднік аддзелу крытыкі і навукі.
 
Памёр пры загадкавых абставінах [[29 чэрвеня]] [[1994]] у прыгарадзе Якуцку. На помніку напісана: ''"Ласков Иван Антонович 1942—1994 Писатель. Редактор якутского эпоса «Нюргун Боотур — Стремительный»"''.