Шарль Бадлер: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Асаблівасьці паэтыкі Бадлера: артаграфія |
д →Асаблівасьці паэтыкі Бадлера: афармленьне праз шаблёны |
||
Радок 55:
Тыповым прыкладам можа паслужыць верш «Асеньня песьня» ({{мова-fr|Chant d’automne}}). Ад звычайных гукаў падзеньня дроваў, якія рыхтуюць на зіму і кідаюць на брук панадворкаў лірычнаму герою здаецца, што дзесьці будуюць шыбеніцу, што недзе забіваюць цьвікамі труну:
''...Кароткае цяпло, бывай! Няспынны грук''▼
''Мне чуецца глухі: у панадворках дровы''▼
''З жалобным водгульлем зноў падаюць на брук...''▼
''... З дрыготкай слухаю гул кожнага палена.''▼
''Мо шыбеніцу дзесь будуюць? Але дзе?''▼
▲''Здаецца, у труну цьвікі ўбіваюць сьпехам,''
▲''І пахавальны гук мне чуецца ўвушшу...''
Свой дух ён уяўляе сабе вежай, якая неўзабаве ўпадзе пад ударамі тарана:
▲''Як вежа, па якой тараны б'юць сумленна,''
▲''Хістаецца мой дух і зараз упадзе''
Рэальныя гукі дроваў і суб'ектыўныя візыі апавядальніка ўзаемадзейнічаюць, каб выклікаць думку пра непазьбежнасьць сьмерці (трэці кампанэнт сымбалічнага вобраза).
|