Лібава-Роменская чыгунка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат дадаў: lt:Liepojos-Romnų geležinkelis
вікіфікацыя, артаграфія, шаблён
Радок 1:
[[Файл:Vilenski vakzał z boku čyhunki, Miensk, Biełaruś.jpg|міні|260пкс|Віленскі (Лібава-Роменскі) вакзал у [[Менск]]у. Цяпер на ягоным месцы знаходзіцца станцыя [[Менск-Пасажырскі]].]]
'''Лібава-Роменская чыгунка'''  — чыгуначнай лінія, якая ў [[1877]] [[1919]] [[рок (год)|гады]] зьвязвала беларускія губэрні [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]] з партамі [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]] і [[Украіна|Ўкраінай]].
 
Канцэсія на пабудову дарогі была перададзеная Галоўнаму таварыству расейскіх чыгунак у [[1856]] годзе, але тады яна не была пабудаваная праз адсутнасьць капіталу. Потым дамова была перададзеныя інжынэру фон Меку. Казной чыгунка выкупленая [[1 траўня]] [[1891]] году.
 
Агульная працягласьць дарогі склала 1275 [[вярста|вёрстаў]]. Чыгунка ўводзілася ў эксплуатацыю асобнымі дзялянкамі: [[Ліепая|Лібава (Ліепая)]]  — [[Кашадары]], 294 вярсты, у верасьні 1871 годагоду; [[Вялейка]] ([[Наўя]]  — [[Вільня]], цяпер мескі раён Вільні)  — [[Менск]], 173 вярсты, у студзені [[1873]] годагоду; [[Менск]]  — [[Бабруйск]], 139,5 вярсты, у верасьні [[1873]] годагоду; [[Бабруйск]]  — [[Гомель]], 141,8 вярсты, у лістападзе [[1873]] годзе; [[Гомель]]  — [[Бахмач]], 184 вярсты у студзені [[1874]] годзе. Дарога ўлучала таксама дзялянку [[Кашадары]]  — [[Вільня]] [[Пецярбурска-Варшаўская чыгунка|Пецярбурска-Варшаўскай чыгункі]].
 
[[Файл:Vilenski vakzał, Miensk, Biełaruś.jpg|міні|260пкс|Віленскі (Лібава-Роменскі) вакзал у [[Менск]]у. Выгляд з боку гораду.]]
Скразны рух цягнікоў ад Лібавы да места [[Ромны]] пачаўся [[15 ліпеня]] [[1874]] году. На тэрыторыі Беларусі дарога перакрыжоўвалася ў Менску з [[Маскоўска-Берасьцейская чыгунка|Маскоўска-Берасьцейскай]], у [[Жлобін]]е зь [[Пецярбурска-Адэская чыгунка|Пецярбурска-Адэскай]], у Гомлі з [[Палескія чыгункі|Палескімі]] чыгункамі. Буйнымі чыгуначнымі станцыямі на Беларусі зьяўляліся [[Бярэзань]], [[Бабруйск]], [[Гомель]], [[Жлобін]], [[Менск]], [[Маладэчна]].
 
Важнае значэньне ў перавозках па чыгунцы адводзілася хлебным грузам. Сярэдняя загрузка таварнага вагона складала 600 [[пуд]]оў. Па Лібава-Роменскай чыгунцы ў [[1890]] годзе. было перавезена 1 085 019 пасажыраў. Збор зь іх склаў 1 281 144 руб. У [[1896]] годзебыло ўжо перавезена 1 516 000 пасажыраў, а грузаў 185 623 пуды. Агульная сума валавога даходу склала 14 966 719 руб. У [[1910]] годзе было перавезена 3,5  млн. пасажыраў і 355  млн. пудоў грузаў.
 
Лібава-Роменская чыгунка ў [[1911]] року налічвала 444 паравозы, 439 пасажырскіх і 11 632 грузавыя вагоны. Разам з Маскоўска-Берасьцейскай, Рыга-Арлоўскай і Палескімі чыгункамі яна садзейнічала разьвіцьцю прамысловасьці, [[места]]ў, рынкавых адносінаў на Беларусі.
 
Пасьля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] [[1917]] року дарога была нацыяналізаваная і падпарадкаваная Наркамату шляхоў зносінаў [[РСФСР]]. У [[1920]] [[1921]] частка Лібава-Роменскай чыгункі адышла да [[Латвія|Латвіі]], [[Летува|Летувы]] і [[Польшча|Польшчы]].<ref>{{Літаратура/Памяць/Менск|2к}} С. 41—42</ref>
 
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|2}}
* Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2002. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3. С. 41—42
 
[[Катэгорыя:Гісторыя Беларусі]]