Абэль

Авель (па-габрэйску: הבל‎) — паводле біблейскага паданьня, малодшы сын Адама й Евы, жывёлавод, якога ад зайздрасьці забіў родны брат Каін-земляроб за тое, што бог прыняў дары Авеля, а дары Каіна адхіліў. У іудаісцкай і хрысціянскай традыцыях выступае як вобраз лагоднай і нявіннай ахвяры чалавечай жорсткасці. У паданні пра забойства Авеля Каінам шэраг даследчыкаў бачаць яскравае адлюстраванне барацьбы земляробчых і жывёлагадоўчых этнічных груп яўрэйскага народа старажытнага часу.

Літаратура

• Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. —Мн.: Навука і тэхніка, 1990. —207 с.: іл. С.168. ISBN 5-343-00151-3.