Ян Абрамовіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д znalazłem interwiki |
афармленьне |
||
Радок 1:
'''Ян Абрамовіч''', таксама '''Ян Абрагамовіч''' (?
== Палітычная дзейнасьць ==
Выхоўваўся пры двары [[Мікалай Радзівіл Руды|Мікалая Радзівіла Рудога]]. Падтрымліваў кальвінскую галіну [[Радзівілы|Радзівілаў]] і іх апазыцыйную да [[Польшча|Польшчы]] палітыку. Удзельнічаў у [[Інфлянцкая вайна
▲Выхоўваўся пры двары [[Мікалай Радзівіл Руды|Мікалая Радзівіла Рудога]]. Падтрымліваў кальвінскую галіну [[Радзівілы|Радзівілаў]] і іх апазыцыйную да [[Польшча|Польшчы]] палітыку. Удзельнічаў у [[Інфлянцкая вайна 1558-1583 гадоў|Інфлянцкай вайне]]. [[Вільня|Віленскі]] войскі ў [[1570]] і падваявода ў [[1572]]-[[1589]], прэзыдэнт [[Дорпат|дорпацкі]] ў [[1589]]-[[1601]]. Староста [[Ліда|лідзкі]] ад [[1579]] й [[вэндэн]]скі ад [[1589]]. На сойме [[1585]] дамагаўся ўключэньня [[Інфлянты|Інфлянтаў]] у склад ВКЛ. Ваявода [[Менскае ваяводзтва|менскі]] [[1593]]-[[1596]] і [[Смаленскае ваяводзтва|смаленскі]] ад [[1596]] (абедзьве пасады атрымаў дзякуючы [[Крыштап Радзівіл Пярун|Крыштапу Радзівілу Перуну]]). У [[1596]] выступаў супраць узначальваньня віленскае дыяцэзіі палякам [[Бэрнард Мацяёўскі|Бэрнардам Мацяёўскім]].
== Погляды й грамадзкая дзейнасьць ==
Адзін з кіраўнікоў [[кальвінізм|кальвіністаў]] у ВКЛ, быў таксама шчыльна зьвязаны з праваслаўнымі (у т.л. з князем [[Канстантын Астроскі (малодшы)|Канстантынам Астроскім]]). Ягоная жонка Ганна Дарота з [[Валовічы|Валовічаў]] была апякункай віленскага праваслаўнага Сьвятадухава брацтва. У [[1581]] уступіў у канфлікт зь [[віленская дыяцэзія|віленскім біскупа]] [[Юры Радзівіл|Юр'ем Радзівілам]] адносна юрысдыкцыі біскупа ў справах веры. Удзельнічаў у дыскусіях зь [[езуіты|езуітамі]] ў Вільні ў [[1585]] і [[1599]], у дысыдэнцкіх зьездах у [[торунь|Торуні]] ў [[1595]] і ў Вільні ў [[1599]]. У сваім маёнтку [[Варняны]] ў [[Віленскі павет|Віленскім павеце]] (валодаў ад [[1587]]) збудаваў кальвінскі збор, школу й шпіталь. Напісаў кнігу
З нагоды ягонае сьмерці аднавернікі надрукавалі
▲Адзін з кіраўнікоў [[кальвінізм|кальвіністаў]] у ВКЛ, быў таксама шчыльна зьвязаны з праваслаўнымі (у т.л. з князем [[Канстантын Астроскі (малодшы)|Канстантынам Астроскім]]). Ягоная жонка Ганна Дарота з [[Валовічы|Валовічаў]] была апякункай віленскага праваслаўнага Сьвятадухава брацтва. У [[1581]] уступіў у канфлікт зь [[віленская дыяцэзія|віленскім біскупа]] [[Юры Радзівіл|Юр'ем Радзівілам]] адносна юрысдыкцыі біскупа ў справах веры. Удзельнічаў у дыскусіях зь [[езуіты|езуітамі]] ў Вільні ў [[1585]] і [[1599]], у дысыдэнцкіх зьездах у [[торунь|Торуні]] ў [[1595]] і ў Вільні ў [[1599]]. У сваім маёнтку [[Варняны]] ў [[Віленскі павет|Віленскім павеце]] (валодаў ад [[1587]]) збудаваў кальвінскі збор, школу й шпіталь. Напісаў кнігу "''Меркаваньне ліцьвіна пра куплю таньней збожжа й больш дарагі продаж''" (''Zdanie Litwina, o kupczy taniej zboża a drogiej sprzedaży''; [[1595]]). Апякаў [[Андрэй Волан|Андрэя Волана]] й [[Ян Радван|Яна Радвана]], якога схіліў да напісаньня паэмы "Радзівіліяда". Сваім коштам выдаў кальвінскі катэхізм віленскага прапаведніка С.Суроўскага (Вільня, 1598).
▲З нагоды ягонае сьмерці аднавернікі надрукавалі "''Арацыю на жалобную сьмерць і пахаваньне вялікага патрону Збору Божага й мудрага сэнатара''" (''Oracya na żałobną śmierć i pogrzeb wielkiego patrona Zboru Bożego i mądrego Senatora'').
== Уладаньні ==
Валодаў маёнткамі [[Дубнікі]] й [[Язаў]] у Віленскім павеце, [[Сьвіраны]], [[Сураж]] і [[Кабыльнік]] у [[Ашмянскі павет|Ашмянскім]].
== Літаратура ==
{{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Абрамовіч, Ян}}
[[Катэгорыя:Абрамовічы|Ян]]
[[Катэгорыя:Памерлі 19 красавіка]]
|