Слабада: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Літаратура: артаграфія |
стыль |
||
Радок 1:
{{Іншыя значэньні}}
'''Слабада''', '''воля''' ці '''вулька''' — тып буйнога сельскага
Першапачаткова ў пэрыяд
Розныя формы гэтак званых вольных паселішчаў, слабодаў, зьяўляюцца ўва Ўсходняй [[Эўропа|Эўропе]] ў [[14 стагодзьдзе|XIV]]—[[16 стагодзьдзе|XVI]] стст. Слабоды ўзьнікалі, да прыкладу, у паўднёвых рэгіёнах і вядомыя як казацкія паселішчы. Уся тэрыторыя ад нізкай плыні [[Дняпро|Дняпра]] да
Слабоды [[Беларусь|Беларусі]] — іншага паходжаньня. Адной з прычынаў іх узьнікненьня было імкненьне фэадалаў стымуляваць засваеньне малапрыдатных для земляробства земляў: балоцістых, парослых кустоўем, пашкоджаных прыроднай эрозіяй. Другая, асноўная прычына, — заняпад цэлых рэгіёнаў у выніку войнаў з [[Масковія]]й. Так, у другой палове [[17 стагодзьдзе|XVІІ ст.]] колькасьць «[[дым]]оў» у беларускім [[Падняпроўе|Падняпроўі]] скарацілася больш, чым на траціну, а колькасьць насельніцтва ў некаторых усходніх староствах — на палову. Ува ўмовах вялізных матэрыяльных і людзкіх стратаў адміністрацыя [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] выдавала прывілеі, паводле якіх пасяленцы на спустошаных землях вызваляліся («аслабаняліся») ад падаткаў на тэрмін 20 [[рок (год)|рокаў]]. Гэта дало штуршок узьнікненьню слабодаў, воляў і вулек (Бракава Слабада, Сьвятая Воля, Дабравольле, Вулька).
| |||