Іван Манівід: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 46:
{{Асноўны артыкул|Ліцьвіны|Русіны}}
 
У сваім тэстамэнце, складзеным у 1458 годзе, упамінаў свае ўладаньні ў трох раёнаў або, па-народнаму, «воласьцях» (''alias wlosczach''). Частку маёмасьці ён пакінуў дочкам «для [[пасаг]]у» (''dla poszagv''), а «кабыльнае стада» (''Equiream alias stado kobilne'') — сваёй жонцы Ганне<ref>Semkowicz W. Przywileje Witolda dla Moniwida, starosty Wileńskiego, i testament jego syna Jana Moniwidowicza // Ateneum Wileńskie. Nr. 1, 1923. S. 261—262.</ref>. Гэта адпавядае многім іншым тагачасным лацінскім граматам [[ліцьвіны|літоўскіх князёў і баяраў]], дзе з азначэньнем «народны» («гутарковы») падаваліся менавіта [[беларуская мова|беларускія словы]]<ref>{{Літаратура/Старажытныя ліцьвіны|1к}} С. 39—46.</ref>.
 
== Крыніцы ==