Расейскія беларусы: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.5
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
Радок 22:
 
=== Масква ===
{{Асноўны артыкул|Беларусы ў Маскве}}
{{Асноўны артыкул|Беларусы ў Маскве}}Пераважна [[перасяленьне]] ліцьвінаў у Масковію пачалося ў XVI—XVII стагодзьдзях. У дакумэнтах яны таксама пазначаліся як «ліцьвіны-беларусцы», а пасьля [[Люблінская унія|уніі 1569 году]] як «палякі», «польскія людзі». Перасяленьне часьцей адбывалася гвалтоўным чынам, у выніку палону. Сярод беларусаў Масковіі вядомы [[Фёдар Кузьмін]] — майстар разьбярнай і сталярнай справаў.
 
{{Асноўны артыкул|Беларусы ў Маскве}}Пераважна [[перасяленьне]] ліцьвінаў у Масковію пачалося ў XVI—XVII стагодзьдзях. У дакумэнтах яны таксама пазначаліся як «ліцьвіны-беларусцы», а пасьля [[Люблінская унія|уніі 1569 году]] як «палякі», «польскія людзі». Перасяленьне часьцей адбывалася гвалтоўным чынам, у выніку палону. Сярод беларусаў Масковіі вядомы [[Фёдар Кузьмін]]  — майстар разьбярнай і сталярнай справаў.
 
Адным з кампактных паселішчаў беларусаў на тэрыторыі [[Масква|Масквы]] была [[Мяшчанская слабада]], сама назва якога пайшла ад старабеларускага «места» — горад. Жыхары Мяшчанскае слабады часта служылі пры дыпляматычных прадстаўніцтвах, займаліся фінансавымі апэрацыямі, у прыватнасьці закупкаю ў Эўропе талераў для маскоўскай казны. Таксама многія беларусы Масквы займаліся гандлем, рамёствамі. Сярод іх былі лекары, мастакі, мехаўшчыкі, якія займаліся гандлем сабалінымі мяхамі з Рэччу Паспалітай. Мяшчанская слабада была самакіраванай адзінкай, мела ўласную школу і царкву.
Радок 68 ⟶ 70:
Беларусы Расеі — другая паводле колькасьці этнічная група (пасьля [[украінцы|ўкраінцаў]]), якая ня мае тэрытарыяльнай нацыянальнай аўтаноміі ў складзе Расейскай Фэдэрацыі.
 
Нацыянальна-культурнае разьвіцьцё беларусаў Расеі ішло паралельна са стварэньнем на тэрыторыі РСФСР беларускіх аўтаноміяў на ўзроўні сельскіх саветаў. У 1924—1926 гадах у Сыбіры быў утвораны 71 беларускі сельсавет. У 1926 годзе ў Дальнеўсходнім краі існавала 26 беларускіх сельсаветаў. На Ўрале на 1 кастрычніка 1928 году іх было 11. Разам з гэтым рабіліся спробы арганізацыі беларускіх нацыянальных раёнаў. У першай палове 1930-х гадоў у складзе тагачаснай Уральскай вобласьці існаваў [[Табарынскі раён|Табарынскі нацыянальны беларускі раён]]. Разглядалася пытаньне аб стварэньні беларускага раёну на тэрыторыі [[Омская вобласьць|Омскай вобласьці]].
 
У сярэдзіне 1930-х гадоў праектам стварэньня беларускіх аўтаноміяў быў пакладзены канец.