Габрыель Нарутовіч: розьніца паміж вэрсіямі

| імя = ГабрыэльГабрыель Нарутовіч

| подпіс_пад_выявай = ГабрыэльГабрыель Нарутовіч

| пачатак_тэрміну = [[11 сьнежня]]

| канец_тэрміну = [[16 сьнежня]] [[1922]]

| пачатак_тэрміну2 = [[28 чэрвеня]]

| канец_тэрміну2 = [[14 сьнежня]] [[1922]]

'''ГабрыэльГабрыель Нарутовіч''' ({{мова-pl|Gabriel Narutowicz}}; [[17 сакавіка]] [[1865]], [[Цельшы]], [[Ковенская губэрня]], цяпер [[Летува]] — [[16 сьнежня]] [[1922]], [[Варшава]]) — першы прэзыдэнт [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], займаў пасаду ўсяго 5 дзён, з 11 сьнежня (абраны 9) па [[16 сьнежня]] [[1922]].

Прафэсар Тэхналягічнага інстытуту ў [[Цюрых]]у, гідраінжынэр. Родны брат Нарутовіча, [[Станіслаў Нарутовіч]], зрабіў кар’еру як летувіскі палітык і ўдзельнічаў у абвяшчэньні незалежнай Летувы ў [[1918]] годзе. Габрыэль Нарутовіч прысутнічаў у польскай палітыцы з [[1919]] як беспартыйны дэпутат; быў міністрам грамадзкіх прац, потым замежных справаў. Абраны на пост прэзыдэнта рэспублікі Соймам, пасьля чаго яму перадаў уладу «Начальнік дзяржавы» [[Юзэф Пілсудзкі]].

[[16 сьнежня]] новаабраны прэзыдэнт быў застрэлены на мастацкай выставе ў Варшаве экстрэмістам [[Элігіюш Невядомскі|Элігіюшам Невядомскім]] — крытыкам-мадэрністам і мастаком, які прытрымліваўся скрайне правых поглядаў. Той помсьціў Нарутовічу за тое, што яго абраньне было падтрымана левымі і Блёкам нацыянальных меншасьцяў. Кампанія цкаваньня была разгорнутая нацыяналістамі адразу пасьля абраньня Нарутовіча. Нацыяналісты абвясьцілі яго «прэзыдэнтам габрэяў», які «ня ведае польскай мовы» і г. д.