Герман Шыманюк: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
дНяма апісаньня зьменаў
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 1:
{{Вайсковец|званьне=атаман|гады службы=1922|прыналежнасьць={{Сьцяг БНР}} [[Беларуская Народная Рэспубліка]]|пэрыяд жыцьця=[[1892]] — не раней за [[1937]]|імя=Герман Шыманюк|месца нараджэньня=[[Грабавец (Берасьцейская вобласьць)|Грабавец]], [[Бельскі павет (Гарадзенская губэрня)|Бельскі павет]], [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенская губэрня]], [[Расейская імпэрыя|Расея]]}}
'''Герман Шыманюк''' (''Шыманюк-Парыш-Паплаўскі'', псэўд. ''Скамарох''; 1892 — ?) — кіраўнік беларускага антыпольскага руху на Гарадзеншчыне і Беласточчыне.
 
'''Герман Шыманюк''' (''Шыманюк-Парыш-Паплаўскі'', псэўд. ''Скамарох''; 1892, в. [[Грабавец (Берасьцейская вобласьць)|Грабавец]] [[Бельскі павет (Гарадзенская губэрня)|Бельскага павету]] — ?) — кіраўнік беларускага антыпольскага руху на [[Гарадзенскае ваяводзтва (1919—1939)|Гарадзеншчыне]] і [[Беластоцкае ваяводзтва (1919—1939)|Беласточчыне]].
Да канца 1921 г. быў артыстам маскоўскага тэатру «Буф». Магчыма, агент АДПУ з 1921 г. У сьнежні 1921 г. вярнуўся у вёску [[Грабавец (Падляскае ваяводзтва)|Грабавец]], узначальваў штаб Бельскага павету беларускіх партызанаў. Вясной 1922 г. разам зь Я. Грыцюком арганізаваў атрад у 15—24 чалавек, які зьдзейсьніў шэраг узброеных нападаў. 6 траўня 1922 г. польская паліцыя разьбіла лягер атраду Г. Шыманюка, але сам ён здолеў уцячы. Зь сярэдзіны 1922 г. Шыманюк у Літве, а з канца 1923 г. — у [[БССР]]. З 1926 г. — сябра КП(б)Б. Скончыў камуністычны ўнівэрсытэт Беларусі пры Цэнтральнай саўпартшколе ў Менску. З 1930 г. працаваў у Полацкім райгандлі. З 1933 г. - кіраўнік Магілёўскага заавэтрабфаку. У 1937 г. арыштаваны органамі НКВД. Далейшы лёс невядомы.
 
== Жыцьцяпіс ==
Яшчэ да [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] жыў у [[Масква|Маскве]], дзе вучыўся ў гімназіі, працуючы дворнікам. Па сканчэньні гімназіі да канца 1921 працаваў артыстам маскоўскага тэатру «Буф». Магчыма, агент АДПУ з 1921. У сьнежні 1921 вярнуўся у в. [[Грабавец (Гайнаўскі павет)|Грабавец]] з жонкай Лізай (карэнная маскоўка) і маленькай дачкой Надзяй. У гэты самы час у [[Агароднічкі (гміна Хорашч)|Агароднічкі]] пад [[Беласток|Беластокам]] вярнулася [[Вера Маслоўская]] (з роду Матэйчукоў). Маслоўская й Шыманюк стварылі разам падпольную арганізацыю, якая змагалася за [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускую Народную Рэспубліку]]. Арганізацыя атрымала назву «[[Брацтва сялян-беларусаў]]». Яны зьвязаліся зь летувіскім штабам у [[Мерач|Мерычы]], які арганізоўваў партызанаў, якія прызнавалі [[Рада Беларускай Народнай Рэспублікі|ўрад Беларускай Народнай Рэспублікі]] ў [[Коўна|Коўне]]. Шыманюк атрымаў псэўданім «Скамарох» і стаў атаманам Гарадзеншчыны, узначальваў штаб Бельскага павета беларускіх партызанаў.
 
Да канца 1921 г. быў артыстам маскоўскага тэатру «Буф». Магчыма, агент АДПУ з 1921 г. У сьнежні 1921 г. вярнуўся у вёску [[Грабавец (Падляскае ваяводзтва)|Грабавец]], узначальваў штаб Бельскага павету беларускіх партызанаў. ВяснойУвесну 1922 г. разам зь Я. Грыцюком арганізаваў атрад у 15—24 чалавек, які зьдзейсьніў шэраг узброеных нападаў. 6 траўня 1922 г. польская паліцыя разьбіла лягер атраду Г. Шыманюка, але сам ён здолеў уцячы. Зь сярэдзіны 1922 г. Шыманюк у Літве, а з канца 1923 г. — у [[БССР]]. З 1926 г. — сябра КП(б)Б. Скончыў камуністычны ўнівэрсытэт Беларусі пры Цэнтральнай саўпартшколе ў Менску. З 1930 г. працаваў у Полацкім райгандлі. З 1933 г. - кіраўнік Магілёўскага заавэтрабфаку. У 1937 г. арыштаваны органамі НКВД. Далейшы лёс невядомы.
 
== Спасылкі ==